توسط : وقتی توی جامپ فستا که به تازگی برگزار شده، (Jump Festa 2026) اعلام شد که انیمه چینساو من (Chainsaw Man) قراره با Assassins Arc برگرده، چیزی که همه رو هیجانزده کرد فقط خبر بازگشت این انیمه نبود؛ این بود که فصل دوم وارد یکی از خطرناکترین، شلوغترین و شوکهکنندهترین بخشهای داستان میشه.
اگه فصل اول چینساو من رو بهعنوان یک شروع خونآلود و عجیب در نظر بگیریم، فصل دوم دقیقاً جاییه که داستان میگه: «خب، حالا بریم سر اصل ماجرا.»
بعد از رزه، دنجي دیگه یه آدم معمولی نیست!
Assassins Arc درست بعد از اتفاقات فیلم Reze Arc شروع میشه. دنجي از اون حالت “یه پسر بدبخت با رویای نون و مربا” داره فاصله میگیره و کمکم وارد مرحلهای میشه که جهان اطرافش، اون رو به چشم یک تهدید یا ابزار میبینه. حالا دیگه دنجي فقط یه شکارچی دیمن نیست؛ دنجي تبدیل شده به یک هدف و همین شروع میکنه به ساختن یکی از پرتنشترین فضاهای کل چینساو من.
فصل دوم یعنی ورود آدمکشها و جنگ واقعی
همونطور که اسم آرک هم مشخص میکنه، توی این بخش، داستان با یک گروه جدید از دشمنها سر و کار داره:
آدمکشها ولی منظور آدمکشهای معمولی نیست.اینجا با آدمهایی طرفیم که هر کدوم روش، قدرت، سبک مبارزه و انگیزهی خاص خودشون رو دارن و دقیقاً برای یک چیز اومدن: دنجي رو از بین ببرن یا ازش استفاده کنن. نتیجهاش چیه؟
یه آرک پر از درگیریهایی که خیلی سریع از «اکشن جذاب» تبدیل میشن به جنگ روانی، کشتار، و موقعیتهایی که واقعاً نفس رو میبُره.
معرفی شخصیتهای جدیدی که همه چیز رو تغییر میدن
یکی از چیزهایی که فصل دوم رو جذابتر میکنه اینه که اینجا همون نقطهایه که چینساو من شروع میکنه به معرفی شخصیتهایی که فقط نقش مهم ندارن، بلکه: به داستان وزن میدن، مفهوم قدرت و کنترل رو زیر و رو میکنن و در نهایت باعث میشن نگاهت به دنجي و جهانش عوض بشه.
Assassins Arc از اون آرکهاست که بعد از تموم شدنش، دیگه نمیتونی چینساو من رو مثل قبل ببینی.
فصل دوم چینساو من قرار نیست فقط یک ادامهی اکشنمحور و پرزرقوبرق باشه؛ اینجا داستان واقعاً وارد فاز سنگینتر و جدیتری میشه و اکشنها دیگه صرفاً برای هیجان نیستن، بلکه تبدیل میشن به ابزاری برای نشون دادن بیرحمی جهان و فشار روانیای که روی شخصیتها سنگینی میکنه. اتفاقهایی که توی Assassins Arc میافتن، باعث میشن مفاهیمی مثل قدرت، کنترل، آزادی و حتی انسانیت معنای تازهای پیدا کنن و همینجاست که کمکم میفهمیم دنجي، با اینکه هنوز هم یک پسر ساده و خامه، اما وسط بازیای گیر افتاده که خیلی بزرگتر از درک و توانشه. درواقع داستان شروع میکنه به اینکه تلختر حرف بزنه و نشون بده این دنیا برای آدمهای ساده طراحی نشده؛ مخصوصاً برای کسی مثل دنجي که هنوز هم دنبال یه زندگی معمولی و حداقلیه، اما هر بار بیشتر از قبل به سمت یک سرنوشت خشن هل داده میشه.
فصل دوم چینساو من قرار نیست فقط یک ادامهی اکشنمحور و پرزرقوبرق باشه؛ اینجا داستان واقعاً وارد فاز سنگینتر و جدیتری میشه و اکشنها دیگه صرفاً برای هیجان نیستن، بلکه تبدیل میشن به ابزاری برای نشون دادن بیرحمی جهان و فشار روانیای که روی شخصیتها سنگینی میکنه. اتفاقهایی که توی Assassins Arc میافتن، باعث میشن مفاهیمی مثل قدرت، کنترل، آزادی و حتی انسانیت معنای تازهای پیدا کنن و همینجاست که کمکم میفهمیم دنجي، با اینکه هنوز هم یک پسر ساده و خامه، اما وسط بازیای گیر افتاده که خیلی بزرگتر از درک و توانشه. درواقع داستان شروع میکنه به اینکه تلختر حرف بزنه و نشون بده این دنیا برای آدمهای ساده طراحی نشده؛ مخصوصاً برای کسی مثل دنجي که هنوز هم دنبال یه زندگی معمولی و حداقلیه، اما هر بار بیشتر از قبل به سمت یک سرنوشت خشن هل داده میشه.
به همین خاطر هم هست که خیلیها Assassins Arc رو یکی از بزرگترین و مهمترین آرکهای چینساو من میدونن، چون اینجا همه چیز چند برابر میشه؛ سرعت، خشونت، شدت بحرانها و حتی پیامدهایی که روی مسیر کلی داستان میذاره. فصل اول بیشتر نقش معرفی داشت و دنیا و فضای عجیب فوجیموتو رو به مخاطب نشون میداد، اما فصل دوم دقیقاً همون جاییه که چینساو من واقعاً اوج میگیره و تبدیل میشه به چیزی فراتر از یک شونن معمولی. اینجا دیگه همهچیز شبیه یک تعقیب و گریز بیامان و نفسگیر میشه؛ دنیایی که از هر طرف آدمکشها واردش میشن و وسط این جهنم، دنجي قرار داره؛ پسری که هنوز هم سادهست، اما حالا به شکلی ناخواسته تبدیل شده به هدفی که کل دنیا دنبالش میگرده، و همین باعث میشه ادامهی داستان نهتنها هیجانانگیز، بلکه از نظر احساسی و روایی هم بهشدت سنگینتر و تاثیرگذارتر بشه.
