صفحه اصلی > انیمه و وان پیس : فلش‌بک الباف وان پیس ترکوند و بالاخره راز لوفی رو رو کرد!

فلش‌بک الباف وان پیس ترکوند و بالاخره راز لوفی رو رو کرد!

اگه فکر می‌کردی اودا هنوز داره گرم می‌کنه و هنوز وارد فاز جدیِ پایان نشده، باید بگم نه؛ ما دقیقاً وسط همون فازیم. فلش‌بک آرک الباف (Elbaph Arc) که از فصل ۱۱۵۲ شروع شد و تا ۱۱۶۸ ادامه پیدا کرد، رسماً شد طولانی‌ترین فلش‌بک تاریخ وان‌ پیس. یعنی از هر چیزی که تا حالا دیدیم جلو زد. و خب… این اتفاق الکی نیست. اودا وقتی ۱۷ فصل می‌ره عقب، یعنی داره یه چیز خیلی مهم رو برای زمان حال می‌چینه؛ چیزی که بدون اون، ادامه‌ی داستان معنی نداره. توی این فلش‌بک هم سه تا اسم حسابی وسط ماجراست: روکس دی. زیبک (Rocks D. Xebec)، شاه هارالد (King Harald) و لوکی (Loki). فصل ۱۱۶۸ با عنوان برف‌های الباف (The Snows of Elbaph) رسماً اوجش بود، ولی نکته اینه که فلاش‌بک هنوز تموم نشده و همین خودش می‌گه اودا هنوز یه چیزهایی رو نگه داشته که قراره بعداً منفجرشون کنه.

چرا این فلاش‌بک این‌قدر مهمه؟ چون داره اصلِ تاریخ وان‌پیس رو می‌کشه بیرون

اولش همه‌چیز از یه نقطه‌ی نسبتاً ساده شروع شد: لوکی زندانیه، الباف توی وضعیت عجیب و سنگینی قرار گرفته و یه سری سؤال قدیمی دوباره زنده شدن. ولی هرچی جلوتر رفتیم، مشخص شد اودا اصلاً دنبال یه داستان کوچیک نیست. فلش‌بک عملاً رفت سمت ریشه‌ی بزرگ‌ترین رازهای جهان وان‌ پیس؛ مثل اینکه ویل او دی (Will of D.) واقعاً چی هست، چرا روکس این‌همه سال سایه‌اش روی دنیا بوده، حادثه گاد ولی (God Valley Incident) دقیقاً چی بوده و چرا هنوز همه ازش می‌ترسن، و مهم‌تر از همه اینکه این گذشته چه‌طور به جنگ‌های امروز وصل می‌شه. چیزی که اینجا اهمیت داره اینه که این فلش‌بک فقط «توضیح گذشته» نیست؛ بیشتر شبیه اینه که اودا یه تکه‌ی گمشده رو می‌ذاره سر جاش تا ما بفهمیم زمان حال دقیقاً داره به کجا می‌ره.

الباف رکورد زد؛ حتی از اودن و کوما هم جلوتر

قبل از این، دو تا فلش‌بک واقعاً بزرگ داشتیم که هر کدوم یه بخش از جهان وان‌ پیس رو زیر و رو کرد: یکی فلش‌بک اودن (Kozuki Oden) بود که از فصل‌های ۹۵۹ تا ۹۷۴ ادامه داشت و مسیر راجر و داستان وانو رو محکم کرد، و یکی هم فلش‌بک کوما (Bartholomew Kuma) از فصل‌های ۱۰۹۵ تا ۱۱۰۳ که داستان اگ‌هد و سیاست‌های پشت‌پرده رو روشن‌تر کرد. اما فلاش‌بک الباف با این حجم، هم رکورد زده و هم از نظر اطلاعاتی که می‌ده، انگار مستقیم به پایان داستان شلیک می‌کنه. طبیعی هم هست که بعضی‌ها بگن روایت اصلی کند شده، چون بخش بزرگی از سال ۲۰۲۵ رفت روی همین فلش‌بک؛ ولی واقعیت اینه که اودا هنوز طوری می‌نویسه که نمی‌تونی بی‌خیال بشی، چون هر فصل یه چیزی رو می‌ندازه وسط که بحث‌ها رو می‌ترکونه.

فصل ۱۱۶۹: جایی که همه‌چیز یک دفعه معنی تازه پیدا می‌کنه

اما ضربه‌ی اصلی وقتی بود که رسیدیم به فصل ۱۱۶۹. اینجا دیگه فقط بحث تاریخ و افسانه و روکس نیست؛ فصل ۱۱۶۹ یه چیزی رو رو کرد که نگاه ما به لوفی و حتی مفهوم «قهرمان بودن» رو عوض می‌کنه. توی این فصل ادامه‌ی مکالمه‌ی شنکس (Shanks) با گابان (Gaban) رو داریم که از دل فلش‌بک هارالد ادامه پیدا می‌کنه. شنکس می‌فهمه راجر یه پسر داشته و باور داشته اون پسر باید وارث تاج پادشاه دزدان دریایی باشه. تا اینجا شاید خیلی‌ها بگن خب طبیعیه، همیشه بحث وارث بوده؛ ولی پیچش واقعی اینجاست که فصل به شکل ضمنی می‌گه راجر می‌خواسته میوه‌ی Gum-Gum رو به ایس (Ace) بده. همین نکته یه عالمه چیز رو به هم وصل می‌کنه، چون اگر قرار بوده میوه برای ایس باشه، احتمالاً شنکس این میوه رو آورد جزیره دان (Dawn Island) چون فکر می‌کرد اونجا ایس هست و قرار بوده اون میوه رو بخوره. اما می‌دونیم چی شد: لوفی اتفاقی میوه رو خورد و مسیر تاریخ عوض شد.

مکالمه شَنگز و گابان در فصل 1169

یعنی لوفی قهرمان «منتخب سرنوشت» نبود؟

این دقیقاً همون جاییه که فصل ۱۱۶۹ یه ضربه‌ی جدی به خیلی از برداشت‌ها می‌زنه. سال‌ها خیلی‌ها فکر می‌کردن لوفی از اول انتخاب شده بوده و سرنوشت روی پیشونیش نوشته شده بوده؛ قرار بوده نیکا بشه و مسیرش از همون اول مشخص بوده. اما اگر میوه واقعاً برای ایس بوده، پس لوفی اصلاً گزینه‌ی اصلی نبوده و این یعنی لوفی قهرمان «تقدیر» نیست. لوفی قهرمانیه که خودش ساخته شده. اون قدرت رو به ارث نبرده؛ با اراده و شخصیتش تبدیلش کرده به چیزی که امروز هست. یعنی لوفی نه چون سرنوشت خواسته قهرمان شده، بلکه چون ایستاده، جنگیده، آدم‌ها رو جذب کرده و مسیر رو خودش ساخته.

لوفی در حالت Gear 5

این کشف برای پایان وان‌ پیس خیلی مهمه

اگه اودا داره این خط رو پررنگ می‌کنه، پس احتمالاً پایان وان‌ پیس هم باید روی «انتخاب» و «اراده» بسته بشه، نه روی پیش‌گویی و تقدیر قطعی. و همین باعث می‌شه چند تا سؤال بزرگ جدید بیاد وسط: شنکس بعداً به لوفی ایمان آورد یا نه؟ اون «تصادف» بعداً تبدیل شد به یه تصمیم آگاهانه؟ و اگر ایس قرار بوده وارث اصلی باشه، پس نقش ایس تو تاریخچه‌ی نهایی وان‌ پیس دقیقاً چیه؟ این‌ها همون سؤال‌هایی‌ان که احتمالاً توی فصل‌های آینده جواب می‌گیرن و از همین حالا کلی بحث راه انداختن.

الباف فقط فلاش‌بک نیست؛ قفلِ زمان حاله

فلش‌بک الباف با این حجم و جزئیات، داره پایه‌های تاریخ وان‌ پیس رو دوباره می‌سازه: از روکس و هارالد تا گاد ولی و ویل او دی. ولی فصل ۱۱۶۹ نشون داد این گذشته فقط برای فهمیدن نیست؛ برای اینه که بفهمیم پایان داستان قراره روی چه ایده‌ای بسته بشه. و اون ایده فعلاً خیلی روشنه: قهرمان انتخاب نمی‌شه؛ ساخته می‌شه. حالا تو بگو: این چرخش رو دوست داشتی؟ فکر می‌کنی اودا با این کار وان‌ پیس رو عمیق‌تر کرده یا زیادی داره بازی رو فلسفی می‌کنه؟ نظرت رو بنویس تا بحث کنیم.

هانا میرزایی

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید