توسط : در تابستان سال جاری، جورج آر. آر. مارتین که دنیای فانتزی معاصر را با مجموعهٔ ترانه‌ای از یخ و آتش و اقتباس تلویزیونی آن یعنی بازی تاج‌وتخت دگرگون ساخت، در سفر به لندن در یادداشتی کوتاه اشاره‌ای معنادار به دیدار خود با میزی ویلیامز داشت؛ بازیگری که با تجسم شخصیت آریا استارک بر پردهٔ تلویزیون به شهرتی فراگیر دست یافت.
این دیدار، صرفاً به صرف غذا و گفتگو دربارهٔ موضوعی نامعلومی انجام شد که مارتین خود از بیان آن امتناع ورزید و تاکید کرد که نمی‌خواهند با آشکار کردن جزییات پروژه آن را منحوس سازند؛ اما امیدواری و هیجان بسیاری را در دل طرفداران خود افروخت. در این ملاقات، پیوندی میان نویسندهٔ حکایات سایه‌افکن و بازیگری جوان که از کودکی در مسیر این دنیا گام برداشت، شکل گرفته است. آیا این پیش‌درآمدی نویدبخش پروژه‌ای تازه در جهان بازی تاج‌وتخت خواهد بود یا داستانی کاملاً مستقل و جدید را دربرمی‌گیرد؟ پرسشی که هنوز پاسخی روشن برایش وجود ندارد.
از سوی دیگر، تامل در سخنان میزی ویلیامز دربارهٔ دوران پس از پایان سریال، تصویری از دغدغه‌های هویتی بازیگری که سال‌ها در نقش یک شخصیت ماندگار غرق شده بود، ترسیم می‌کند. وی ابراز داشت که زندگی با هویت خودش تجربهٔ جدایی از شخصیتی که زندگی حرفه‌ای‌اش را شکل داده بود، چالشی عمیق و دشوار بوده است.
این کشمکش‌های روانی در هالهٔ پیچیدهٔ داستان‌های فانتزی و حضور در نقش‌های تاریخی، خود بخشی از اسطوره‌پردازی مدرن معاصر است؛ جایی که فراتر از نبردهای خونین و تاج‌گذاری‌ها، بحران هویت و تحول فردی نیز به روایت‌های داستانی شکل می‌بخشد.
در همین حال، مارتین به آرامی و با چهره خسته اما امیدوار، هنوز مشغول کار بر کتابی است که مدت‌ها چشم‌انتظارش هستیم: بادهای زمستان، جلد ششم از سری ترانه‌ای از یخ و آتش. از نخستین تلاش‌های جدی روی این کتاب بیش از یک دهه می‌گذرد، و هر بار این انتظار طولانی‌تر می‌شود. در جدیدترین بیاناتش، مارتین با صداقتی دست‌نایافتنی اعتراف کرده که نوشتن برایش دشوار است و گرچه صفحات جدیدی برای کتاب‌های پیش رو آماده کرده، آرزو داشت بتواند بیشتر بنویسد.
این آشکارسازی صادقانه از فرایند خلاقانه و بار روانی آن، رنگی انسانی به چهرهٔ اسطورهٔ ادبیات فانتزی می‌بخشد و همزمان هواداران را ترغیب به درک عمق تلاش‌های او می‌کند.
اما در میان این دوران پرفراز و نشیب، خبری مبهم از ملاقات مارتین با میزی ویلیامز بر شعله‌های امیدهای تازه دمیده است. این احتمالا آغاز فصل جدیدی در داستان‌سرایی و همکاری میان دو چهره برجسته این دنیای افسانه‌ای باشد؛ مناسباتی که می‌تواند جریانی نو و بکری در حوزهٔ ادبیات و اقتباس‌های تلویزیونی فانتزی رقم زند.
همچنین جای شگفتی نیست که هردو، سردمدارانی از دیار وستروس پس از سال‌ها حضور در این عرصه، به دنبال تجربه‌ای تازه برای نویدبخشی مجدد باشند. آیا این ملاقات تنها سهیم شدن خاطرات و رفاقت بود، یا آستانهٔ زایش اثری که ماندگار باشد در تاریخ ادبیات فانتزی؟ آنچه مسلم است، این ملاقات نماد برقراری پیوند میان نسلی است که به واسطه‌ی داستان‌های مارتین سفر کرده و به دنبال بسط این سرزمین خیالی است.
با توجه به این ابهامات، انتظار مشتاقانهٔ هواداران و پژوهندگان این عرصه به سمت آتیه‌ای باز و رازآلود است که قرار است از سوی این دو هنرمند عرضه شود؛ تجربه‌ای که می‌تواند تداوم یا تجدید حیات افسانه‌های تاریخ‌ساز بازی تاج‌وتخت باشد و جهان خیال‌پردازی ادبی را گشودن بابی نو بخشد.
