در دنیای کمیکهای مارول (Marvel)، مرگ همیشه معنای واقعی خودش را ندارد. در این جهان، قهرمانان و ضدقهرمانان مثل شخصیتهای بازیهای ویدیویی بارها میمیرند و دوباره بازمیگردند. تنها چند استثنا در این چرخهی بیپایان وجود دارد، مثل عمو بن (Uncle Ben) و والدین بروس وین (Bruce Wayne)، که قانون نانوشتهی «بازنگشتن از مرگ» را حفظ کردهاند. اما حالا در دنیای آلتیمیت (Ultimate)، همهچیز دوباره تغییر کرده است.
بعد از ماجرای بازگشت هری آزبورن (Harry Osborn) که پس از فیکمردن دوباره به عنوان گرین گابلین (Green Goblin) ظاهر شد، حالا نوبت به قهرمان دیگری از دنیای اسپایدرمن رسیده تا از مرگ بازگردد: گوئن استیسی (Gwen Stacy).
بازگشت از میان مرگ در شماره ۲۲ آلتیمیت اسپایدرمن
در شمارهی جدید Ultimate Spider-Man #22 که به نویسندگی جاناتان هیکمن (Jonathan Hickman) و طراحی مارکو چکِتو (Marco Checchetto) خلق شده، داستان با یک پرش زمانی سهماهه آغاز میشود. ماجرایی که بلافاصله با صحنهای پرتنش از بمبگذاری در مقر سازمانی مرموز به نام میستریو (Mysterio) شروع میشود.
در این نسخه از جهان آلتیمیت، عنوان میستریو نه متعلق به یک فرد، بلکه به گروهی پنجنفره اطلاق میشود که همگی از یک گردنآویز جادویی برای دسترسی به نوعی جادوی توهمی واقعی (True Illusion Magic) استفاده میکنند. یکی از اعضای اصلی این گروه، گوئن استیسی است؛ شخصیتی که همیشه در کمیکهای اسپایدرمن یادآور تراژدی و مرگ بوده است.
این گروه در ظاهر تحت رهبری ویلسون فیسک (Wilson Fisk) یا همان کینگپین (Kingpin) در کلوپ سینیستر سیکس (Sinister Six) فعالیت میکنند، اما در واقع قصد دارند علیه او کودتا کنند. با این حال، نقشهی آنها توسط میستر نگِتیو (Mister Negative) لو میرود و او با کنترل ذهن یکی از اعضا، باعث انفجار مقرشان میشود.
سقوط و بحران روحی هری آزبورن
در پی این انفجار، گوئن استیسی یکی از قربانیان به شمار میرود. این اتفاق هری آزبورن را در بحران روحی عمیقی فرو میبرد. او منزوی و خاموش شده، حتی ارتباطش با دوستان قدیمیاش را هم از دست داده، بهجز پیتر پارکر (Peter Parker)، که تنها دیدارشان هم صرفاً برای هماهنگی در مبارزه با کینگپین است.
هری حالا در آستانهی انجام یک مأموریت تکنفره و بهظاهر خودکشی علیه فیسک است؛ حرکتی که بیش از هر چیز، تلاشی برای رهایی از عذاب وجدانش به نظر میرسد.
راز بزرگ در صفحهی آخر؛ بازگشت گوئن؟
اما در صفحهی آخر شمارهی ۲۲، داستان چرخشی شگفتانگیز پیدا میکند. در حالی که هری مقر کینگپین را شناسایی میکند، با یک چهرهی مرموز گفتوگو دارد، شخصیتی که در لباس مستریو (Mysterio) ظاهر میشود. در این صحنه، پنج بالون گفتوگو دیده میشود، هرکدام از یکی از اعضای مستریو؛ اما یکی از این بالونها، صدایی متفاوت دارد، صدایی واضح و بیاعوجاج که متعلق به گوئن استیسی است.
این جزئیات کوچک، معنایی بزرگ دارد: گوئن زنده است.
اما چطور؟ آیا او مانند هری مرگش را جعل کرده؟ یا واقعاً مرده و حالا به شکلی روحگونه بازگشته تا انتقام بگیرد؟ آیا او تنها یکی از پنج ذهن درون مستریو است یا نیرویی ماورایی دوباره او را به زندگی بازگردانده؟
مارول در پایان این شماره، به عمد پاسخ روشنی نمیدهد؛ اما نحوهی طراحی چهرهی گوئن و بالون گفتوگوی متمایزش، مخاطب را درگیر راز بازگشت او میکند، رازی که احتمالاً در شمارههای بعدی، بخش مهمی از محور داستانی آلتیمیت اسپایدرمن خواهد بود.
تار عنکبوتی از راز و انتقام
با بازگشت احتمالی گوئن، حالا دنیای آلتیمیت وارد مرحلهی جدیدی از بازی ذهن و مرگ شده است. اگر این بازگشت واقعاً رخ داده باشد، مارول بار دیگر نشان داده که مرگ در کمیکهایش مفهومی نسبی است.
اما فراتر از همهی اینها، سؤال اصلی اینجاست: گوئن با چه انگیزهای برگشته؟ انتقام؟ نجات دوستانش؟ یا شاید تصفیهحسابی دیرینه با خود پیتر پارکر؟
این لایههای پیچیده، دقیقاً همان چیزی است که جاناتان هیکمن در کارنامهاش میداند چطور از آنها استفاده کند؛ ترکیب درام شخصی، سیاست در سایه، و روانشناسی قهرمانان آسیبدیده.
Ultimate Spider-Man #22 نه فقط یک شمارهی هیجانانگیز از ماجراجوییهای پیتر پارکر و دوستانش است، بلکه یکی از رمزآلودترین اپیزودهای دنیای آلتیمیت به شمار میرود. بازگشت احتمالی گوئن استیسی (Gwen Stacy)، آغاز مرحلهای تازه در جهان اسپایدرمن است؛ مرحلهای که در آن مرز میان مرگ، زندگی و توهم دیگر چندان روشن نیست.


