در دنیای شلوغ بازیهای نقشآفرینی جهان باز، کمتر بازیای میتواند ترکیبی از روایت شخصی عمیق، زیبایی بصری خیرهکننده و گیمپلی فنی دقیق را همزمان ارائه دهد. به تازگی بازی Ghost of Yotei ساخته استودیوی Sucker Punch منتشر شده و قصد دارد با بهبود مکانیزمهای Ghost of Tsushima، اثری نو را به مخاطب خود ارائه کند. اما آیا پلیاستیشن با جدیدترین انحصاری خود میتواند برای بهترین بازی سال وارد رقابت شود؟ با فانتازیو همراه باشید.
بافتی نو از قصه کهنه انتقام ساموراییها در بازی Ghost of Yotei

موضوع انتقام، هرچند تکراری و کلیشهای به نظر میرسد، اما بازی Ghost of Yotei موفق شده تا با روایت داستان آتسو، مزدور تنها و خسته از گذشته که شاهد قتل خانوادهاش به دست دارودستهای به نام شش یوتی بوده، تا حدی موفق ظاهر شود. بازی با تمرکز بر مفاهمیمی مثل خانواده، فقدان و بازسازی زندگی، آن هم در فضایی تاریخی و واقع در ژاپن قرن هفدهم، سرگذشتی تأثیرگذار ارائه میدهد که که اگرچه مثل قسمت اول بهیادماندنی نیست، اما ارزش یک بار شنیدن را دارد.
پیشرفتهای تکنیکی و زیباییشناسی بازی Ghost of Yotei غیرقابل انکار است
از منظر بصری، Ghost of Yotei به مانند یک نقاشی فوقالعاده ژاپنی است که روی تلویزیون شما به صورت 4K در حال نمایش است. تضاد رنگی دقیق میان شکوفههای وحشی سفید و ابرهای تیره، ترکیب هنرمندانه نور خورشید با کوههای پوشیده از برف و شکوفههای گیلاس، بهمه و همه باعث خلق تابلویی زنده شده که تماشایش بارها شما را مجاب به توقف و تماشای مناظر خواهد کرد. استفاده بینظیر از سیستم Photo Mode که دقت و عمق بسیار بالایی در تنظیماتش دارد، این امکان را فراهم میسازد که حتی دقیقترین جزئیات را ثبت و تحلیل کنید و از همین رو، باید به سازندگان بازی آفرین گفت.
در زمینه عملکرد هم باید گفت که با انتخاب حالت Performance، بازی روی کنسول PS5 به روانی ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا شده و علیرغم خاموش بودن برخی موارد بصری مانند Ray Tracing در این حالت، هیچ افت قابل توجهی در بخش گرافیک به نظر نخواهد رسید.
گیمپلی بازی Ghost of Yotei پالایش فرمول موفق نسخه پیشین است
با وجود اینکه Ghost of Yotei در سطح گیمپلی نوآوری بنیادینی را پی نگرفته، اما بیشک دقت زیاد و ریزهکاری در بهینهسازی مکانیسمهای قبلی سبب شده این بازی به تجربهای پرکشش و ریتمیک تبدیل شود. معرفی دو کاتانا به صورت همزمان یکی از تغییرات مهم است که مبارزات را تازهتر و هیجانانگیزتر کرده، اما در هسته کلی تفاوتی با سبک مبارزههای مختلف بازی اول ندارد. در واقع اگرچه شاهد حذف حالتهای مختلف مبارزه (stances) هستیم، اما جا به جا شدن میان سلاحهای مختلف در واقع همان مکانیزم را به زبانی جدید ترجمه کرده است.
با این وجود پیادهسازی حملات قابل پری (parry)، ضربات زنجیرهای و حتی تکنیکهایی همچون غیرفعال کردن سلاح دشمنها، تجربهای تاکتیکی، سریع و متمرکز را رقم زده است. متاسفانه یکی از مواردی که کمی در بازی آزاردهنده شده، تعداد بالای دوئلها است که در این تعداد بالا به ارزشمندی قبل به نظر نمیرسند.
دنیای پویا و کاوش آزاد در بازی Ghost of Yotei لذتبخش، اما تکراری است

یکی از نقاط قوت برجسته بازی، ساختار جهان باز و طراحی ماموریتهای غیرخطی است که حس واقعی یک سامورایی دوره ادو را در ذهن بازیکن تداعی میکند. بازی حس بودن در یک زیستبوم واقعی و زنده را به همراه دارد و همچنین از چرخه روز و شب بهره میبرد و اتفاقات غیرمنتظرهای در حین گشت و گذار پیش میآید که بر جذابیت بازی افزوده است. البته که لزوما هیچ یک از این ویژگیها انقلابی ظاهر نمیشوند و کماکان نقشه بازی تجربه خیلی جدیدی را برای شما به ارمغان نمیآورد.
بازی Ghost of Yotei عنوان ضعیفی نیست، اما نمایشی زیبا از ژاپن دوره ادو را روایت میکند. داستان قابل قبول، جلوههای بصری فوقالعاده، و گیمپلی استاندارد بازی باعث شده که آن را اثری ارزشمند و حتی لایق در نامزدی بخشهایی مثل جلوههای بصری بدانیم. با این وجود این بازی آنقدرها انقلابی نیست که بتواند شانسی برای نامزدی در بخش بهترین بازی سال داشته باشد، آن هم در دورهای که بازیهای بسیار ارزشمندی در این رقابت حضور دارند.


                        
                        
                        
                        
                        