توسط : بازی Mafia: The Old Country به عنوان نسخه‌ای تازه از سری محبوب مافیا، به صورت مشخص یک تجربه تک‌نفره و داستان‌محور است که رنگ و بوی گذشته را با خود به همراه دارد. با فانتزی‌مگ در ادامه همراه باشید.
بررسی گیم‌پلی و داستان بازی Mafia: The Old Country
در سال 2025، زمانی که صنعت بازی‌های ویدیویی بیش از پیش به سمت سیستم‌های لایو سرویس و بتل پس حرکت کرده، ارائه یک بازی تک‌نفره و خطی کار دشواری است. با این وجود، استودیو Hanger 13 با ساخت قسمت جدیدی از این سری بازی، عملا ریسک کرده است.
مکانیک‌های این بازی به طور مشخص از ژانر شوتر کاورمحور الهام گرفته که چندان نوآورانه نیستند. حتی در مقایسه با نسخه‌های پیشین سری مافیا هم این بازی بیشتر تلاش کرده تا ویژگی‌های مهم آثار پیشین را حفظ کند و صرفا با ارائه مکانیزم‌های کوچکی مثل مبارزه با چاقو، اندکی چاشنی مبارزات تن به تن را به بازی کرده است.
ماموریت‌ها و داستان این بازی، به شکلی واضح از نسخه کلاسیک سال 2002 الهام گرفته و تلاش کرده تا با خاطره‌بازی، مخاطب خود را درگیر نگه دارد. جالب است بدانید که حتی نمونه مشهوری از ماموریت مسابقه ماشین نسخه اول هم به شکلی ساده و بدون پیچیدگی‌های پیشین در این بازی جدید، بازسازی شده است.
اما آیا با یک بازی بد طرف هستیم؟ نه لزوما. نقطه قوت بزرگ این بازی، ارائه جزئیات تاریخی و جغرافیایی جالب ایتالیا در سال 1904 و شهر سیسیل است. داستان شخصیت اصلی بازی، انزو فاوارا، از کار در معادن گوگرد آغاز می‌شود و با مواجهه با شرایط سخت و ستمکارانه آن دوران، سرنوشتش به سمت دنیای جنایت و مافیا هدایت می‌شود. روابط درون این دنیای آکنده از خیانت، رشوه و نزاع‌های خانوادگی به شکلی شاعرانه و ملموس شکل می‌گیرد و جهانی را به تصویر می‌کشد که در اکثر عناوین اکشن خطی دیده نمی‌شود.
از نظر روایت، داستان در قالب کلیشه‌های شناخته‌شده دنیای مافیا حرکت می‌کند و در این زمینه چندان غافلگیرکننده یا نوآورانه نیست. روند صعود به رده‌های بالاتر در مافیا، نزاع‌های فیزیکی با چاقو و اسلحه‌کشی‌های مافیایی، همچنان نقش اصلی خود را بازی می‌کنند. این روایت کلاسیک، اگرچه کمی کلیشه‌ای به نظر می‌رسد، اما مخاطبین این بازی هم عمدتا چنین چیزی از سری انتظار دارند.
راستی، جزئیات تاریخی و فرهنگی بازی به طور غیرمعمولی دقیق و زنده به تصویر کشیده شده‌اند. طعم واقعی سیسیل قدیم با حضور زبان محلی سیسیلی، غذاهای سنتی که در محیط آشپزخانه دیده می‌شوند، مناظر کشاورزی و زندگی روزمره مردم، همچون نمایش کارگران تاکستان‌ها، به غنای جهان بازی افزوده و تجربه‌ای متفاوت در مقایسه با عناوین مشابه ایجاد می‌کند.
این دقت و علاقه‌مندی به جزئیات فرهنگی، خود را به صورت یک ویژگی ممتاز در تجربه کلی بازی نشان می‌دهد، به گونه‌ای که تماشای گفتگوها با لهجه سیسیلی همراه با زیرنویس انگلیسی، به شدت توصیه می‌شود تا درک عمیق‌تری از اتمسفر بازی حاصل شود.
همانطور که گفتم، گیم‌پلی این بازی در بخش‌های مبارزه و مخفی‌کاری چندان پیچیده و درگیرکننده نیست، اما همین مکانیک‌‌ها به شکلی تقریبا بی‌نقص اجرایی شده‌اند. برای مثال، مخفی‌کاری صرفاً به پرت کردن سکه و بطری برای منحرف کردن نگهبانان محدود می‌شود که شاید از جنس عمیق بازی‌های مخفی‌کاری نباشد، ولی هوش مصنوعی دشمنان نسبتا منطقی عمل می‌کند و مشکل یا باگ به خصوصی در این میان وجود ندارد.
بنابراین، Mafia: The Old Country به عنوان یک بازی، موفقیتش را بیشتر مدیون فضای بصری غنی، روایت تاریخی دقیق و تعهد به فرهنگ محلی است تا نوآوری در گیم‌پلی یا طراحی مأموریت‌ها. این بازی مناسب گیمرهایی است که به دنبال یک داستان سرراست اما در بستر یک دوره تاریخی کمتر دیده شده‌اند و علاقه دارند تا دقت و عشق سازندگان به فرهنگ سیسیل را تجربه کنند.
با همه این‌ها، باید گفت که برای کسانی که انتظار یک بازی قابل‌توجه و پیچیده‌تر در زمینه گیم‌پلی دارند، بازی ممکن است کمی ساده و حتی تکراری به نظر برسد. اما از آنجا که عناوین واقع‌گرایانه و داستان‌محور تک‌نفره در حال کم‌رنگ شدن هستند، همین بس که Mafia: The Old Country با وجود ضعف‌ها، یک تجربه اصیل و صادقانه از جهان زیرزمینی مافیا و سیسیل تاریخی را ارائه می‌دهد.
