توسط : در فضایی که چند سال اخیر به خاطر تحولات عمیق کسب‌وکارهای استودیوئی در هالیوود به بستر چالش‌های متنوعی تبدیل شده، اکنون خبری در آستانه تغییر معادلات کلان صنعت روایت فانتزی و اکشن به گوش می‌رسد که نمی‌توان آن را دست کم گرفت: احتمال خرید استودیو Lionsgate توسط غول بازیگری مستقل و ژانر-محور Legendary Entertainment، استودیویی که شهرت خود را مدیون پروژه‌های شاخصی همچون Dune و A Minecraft Movie است.
این احتمال ادغام، نخستین‌بار توسط منابع نزدیک به صنعت مطرح شده و سازندگان هر دو استودیو تا این لحظه رسمی سخنی در این خصوص بر زبان نیاورده‌اند. اما تحلیل لایه‌های این خبر وقتی جذاب‌تر می‌شود که بدانیم بستر کنونی فعالیت هر دو، مملو از پروژه‌های کلیدی است که می‌تواند نظام سینمای ژانر را تحت‌تأثیر قرار دهد. از یک سو مجموعه فانتزی-علمی‌تخیلیِ Dune که تحت کارگردانی دنی ویلنوو به شکل بی‌سابقه‌ای موفق ظاهر شده، و از سوی دیگر فرنچایزهای John Wick و Hunger Games که نقطه عطف‌هایی در ژانر اکشن و دنیای دیستوپیایی خلق کرده‌اند.
نکته کلیدی در این تقابل و احتمالی ادغام، استراتژی‌های عرضه و تولید آینده است. پیش بینی می‌شود همکاری یا ادغام این دو استودیو، به معنای تسریع یا تغییر اساسی در زمان‌بندی انتشار قسمت سوم Dune و همچنین پروژه بلندپروازانه Hunger Games: Sunrise on the Reaping باشد که می‌توان آن را نویددهنده دوران تازه‌ای برای سینمای استاندارد و مستقل هالیوود قلمداد کرد.
از منظر صنعتی، این پویایی جدید در حالی رخ می‌دهد که Lionsgate به تازگی در ماه مه سال جاری بخش استریم‌های خود (شبکه Starz) را از بقیه کسب‌وکار خود جدا کرده است؛ اقدامی که گواهی بر بازآرایی مسائل مالی و ساختاری است، و احتمال دارد به افزایش انگیزه‌های ادغام در بازار داغ رقابت کمک کند. از سوی دیگر، Josh Grode مدیرعامل Legendary اخیراً به صورت تلویحی از احتمال گسترش و تنوع در ساختار مالکیت این استودیو پس از خرید سهام شرکت چینی Wanda Group خبر داده است. این شاخصه‌ها مستقیماً به پیچیدگی بیش‌تر و تغییرات استراتژیک در فضای سینمای ژانری ارجاع دارند.
آنچه نباید فراموش کنیم، تأثیر این ادغام بر مخاطب ایرانی و سینمای مستقل در ایران است. ادغام دو استودیوی قدرتمند فضا را برای بازآفرینی و گسترش ژانرهای علمی‌تخیلی و اکشن فراهم می‌کند که در ایران، هنوز به غنای ساختاری و بازنمایشی مطلوب دست نیافته است. این رخداد می‌تواند مسیر تازه‌ای برای ارائه مطالب فانتزی در بازار جهانی باز کند که در نتیجه آن، نگاه و تقاضای مخاطب ایران به آثار پرزاویه‌تر و پیچیده‌تر ممکن است به شکل کیفی تغییر کند.
با توجه به رویکردها و پیشینه هر دو شرکت، می‌توان انتظار داشت که این ادغام، نه فقط رقابت تجاری، بلکه سیاست‌هایی تازه و حضور پررنگ‌تر در بازارهای جهانی خواهد داشت که به زودی نشانه‌های آن در قالب اکران هم‌زمان، استراتژی‌های نشر دیجیتال و تولید پروژه‌هایی با بودجه‌های بالا پدیدار می‌شود. بنابراین این مرحله از تاریخ سینمای مدرن، نقطه‌ای مهم برای مطالعه و درک ساختارهای تازه قدرت در ارائه محتوای سینمایی است.
در نهایت و فارغ از نتیجه مذاکرات، این اتحاد احتمالی را باید بخشی از روند بزرگ‌تری در صنعت فیلمسازی تلقی کرد که در آن استودیوهای متوسط و شناخته شده، با ادغام‌ها و همکاری نظام‌مند به دنبال تثبیت جایگاه خود در بازار جهانی پررقابت هستند؛ بازاری که داستان‌گویی فانتزی، اکشن و علمی‌تخیلی مرکز توجه آن است و استمرار پروژه‌های ارزشمندی مانند Dune و John Wick به شدت وابسته به این تحولات خواهد بود.
