توسط : در بحبوحه‌ی معرفی مجموعه چهار شگفت‌انگیز (Fantastic Four) در دنیای سینمایی مارول (MCU)، ونسا کربی (Vanessa Kirby) بازیگر نقش سو استورم (Sue Storm)، معروف به زن نامرئی (Invisible Woman)، به شکلی جالب توجه از تمایل خود برای اکتشاف جنبه‌های تاریک‌تر این شخصیت پرده برداشته است. این موضوع که با پرداخت به هویت دوم سو استورم تحت عنوان مالیس (Malice) همراه است، می‌تواند یکی از پیچیدگی‌های شخصیت‌پردازی در فیلم‌ها و دنباله‌های آینده MCU باشد و بدین ترتیب سطحی متفاوت از درام و رشد دراماتیک را به فیلم‌های ابرقهرمانی معمول اضافه کند.
مالیس، که برای نخستین بار در سال ۱۹۸۵ در کمیک‌ها معرفی شد، مفهومی از سویی تاریک و ناخودآگاه سو استورم است که تحت تأثیر شخصیت شرور سایکومن (Psycho-Man) بیدار می‌شود. این آلتر-ایگو که شکل گرفته از نوعی سایه‌روشن روانی شخصیت سو استورم است، به شکل یک زن تماماً چرم پوش به تصویر کشیده شده است؛ تصویری که از منظر میزانسن و نمودهای بصری بسیار متفاوت با کاراکتر اصلی‌اش است و می‌تواند در روایت تصویری MCU جذابیت‌های متعددی بیفزاید.
کربی در مصاحبه‌ای که در پادکست The Happy Sad Confused انجام داد، نسبت به این شخصیت علاقه عمیقی نشان داد و درباره مسیر تحول سو استورم در کمیک‌ها توضیح داد:
«سو استورم از دختر نامرئی (Invisible Girl) به زن نامرئی (Invisible Woman) تبدیل می‌شود، که این تبدیل تنها از طریق گذر از یک مرحله دشوار و تاریک، یعنی حضور مالیس امکان‌پذیر است. این سفر برای من بسیار واقع‌گرایانه و هیجان‌انگیز است، زیرا ما همه سایه‌های تاریکی در شخصیت‌مان داریم که باید بروز پیدا کند تا رشد اتفاق بیفتد.»
چنین توصیفی از تحول شخصیت، از منظر تماتیک نشان‌دهنده تمرکز بر دوگانگی‌های روان انسانی است که در سینمای مستقل و هنری بیشتر به آن پرداخته می‌شود تا در بلاک‌باسترهای معمول.
در جناح داستان‌گویی، این ابعاد تاریک می‌توانند ضمیمه‌ای به روایت کلی فیلم‌های آینده MCU باشند و از منظر فلسفی و روان‌شناسی، عمیق‌تر نمودن پرداخت به قهرمانان را تضمین کنند؛ چرا که این دست تحولات پیش از این در سینمای ابرقهرمانی کمتر مورد توجه قرار گرفته و اغلب قهرمانان در قالب سفید یا سیاه مطلق نمایان می‌شوند. با توجه به نشان دادن دیالوگی مفقود شده در نسخه نهایی بین سو استورم و مول من (Mole Man)، که کربی آن را «نقطه عطفی برای درک قدرت و کنترل شخصیت» توصیف کرده، می‌توان دریافت که سو استورم چگونه علاوه بر نیروی فیزیکی، بر کنترل و اراده نیز تاکید دارد؛ نیرویی که هم می‌تواند محافظ باشد و هم تهدید.
نکته‌ی قابل توجه، نمایش رابطه معنادار این شخصیت با ویکتور فون دووم (Victor Von Doom)، از رویداد میان‌پرده First Steps است، که حضور این شخصیت شرور اشاره‌ای مبهم به گسترش بیشتر جنبه‌های تاریک و درگیری‌های آینده دارد. این امر احتمالاً در فیلم اونجرز: روز قیامت (Avengers: Doomsday) که قرار است در سال آینده منتشر شود، مؤثر خواهد بود.
اگر این روند در قلمرو فانتزی مارول به تحقق بپیوندد، مخاطبان شاهد نمایشی ترکیبی از فضای روشن و سرگرم‌کننده MCU و تحولات عمیق روان‌شناختی یک شخصیت خواهند بود، که به طور بالقوه می‌تواند چارچوب بلاک‌باسترهای ابرقهرمانی را تغییر دهد و به عنوان مدلی جدی‌تر و پیچیده‌تر محسوب شود. چنین روندی همچنین می‌تواند تحولی در میزانسن و طراحی کاراکترها ایجاد کند، خصوصاً هنگامی که یک آلتر-ایگو با ظاهری تیره و سرشار از رمز و راز وارد داستان شود.
بدون تردید، این خواست و علاقه نقش‌آفرینی ونسا کربی برای ارتقای پیچیدگی شخصیت سو استورم به سمت مالیس، نه تنها به غنای روایی آثار آینده کمک خواهد کرد، بلکه موقعیتی برای بازخوانی مفهوم قهرمان در فرهنگ پاپ فراهم می‌آورد؛ شخصیتی که نه فقط نماد خوبی محض بلکه شخصیتی چندبعدی و سایه‌دار حاضر در میدان مبارزه است.
