توسط : اقتباس‌های سینمایی از بازی‌های ویدیویی همیشه یکی از پرچالش‌ترین حوزه‌های هنر هفتم بوده‌اند؛ آثاری که باید به روح منبع اصلی وفادار باشند و در عین حال به زبان سینما معنا پیدا کنند. در چنین میدان مینِ حساسی، سازندگان فیلم جدید رزیدنت ایول (Resident Evil) تصمیم گرفته‌اند مسیر متفاوتی را انتخاب کنند و با فاصله گرفتن از الگوهای کلیشه‌ای و گاه ناموفق نسخه‌های پیشین، به ذات تماتیک و ساختاری بازی‌های اصلی بازگردند. با فانتزی‌مگ همراه باشید تا تازه‌ترین تحلیل‌ها و اخبار دنیای اقتباس‌های سینمایی را از دست ندهید.
دوری از گذشته؛ بازگشت به ریشه‌های رزیدنت ایول
زک کرگر (Zach Cregger)، کارگردان فیلم سلاح‌ها (Weapons) و حالا پشت سکان نسخه جدید Resident Evil، در مصاحبه‌ای تأکید کرده که هیچ‌یک از نسخه‌های سینمایی گذشته را تماشا نکرده و به جای آن مستقیم سراغ بازی‌های ویدئویی رفته است؛ اعترافی که نشان می‌دهد او از انتقادهای گسترده به فیلم‌های قبلی آگاه است. کرگر می‌گوید:
«من هیچ‌وقت فیلم‌های Resident Evil را ندیده‌ام، اما سال‌هاست بازی‌ها را دنبال می‌کنم. این بازی‌ها ذاتاً سینمایی هستند و ریتم تعلیق‌شان بی‌نظیر است؛ اما هیچ فیلمی تاکنون نتوانسته این ویژگی‌ها را به‌درستی منتقل کند.»
این نگاه، نشان‌دهنده نوع رویکردی است که کرگر دنبال می‌کند: اقتباسی مبتنی بر هوا و هویت بازی‌ها، نه تکرار داستان‌های شخصیت‌محور نسخه‌های قبلی.
روایت تازه؛ دنیای رزیدنت ایول از زاویه‌ای کوچک و انسانی
داستان انتخابی فیلم برخلاف آثار گذشته، از زاویه‌ای غیرمنتظره روایت می‌شود: یک پیک بدشانس که به شکلی ناخواسته درون فاجعه شیوع ویروس T گرفتار می‌شود. این نگاه کوچک‌مقیاس، برخلاف نسخه‌های پرزرق‌وبرق قبلی، فرصتی برای ارائه وحشت شخصی و انسانی‌تر ایجاد می‌کند؛ وحشتی که دقیقاً ریشه در هسته اصلی بازی‌ها دارد.
کرگر پیش‌تر گفته بود که فیلم او به فضای بازی‌ها وفادار خواهد ماند اما سراغ شخصیت‌های مشهور مثل لئون اسکات کِندی (Leon S. Kennedy)، کلر ردفیلد (Claire Redfield) یا کریس ردفیلد (Chris Redfield) نمی‌رود. این تصمیم نه تنها از تکرار مستقیم جلوگیری می‌کند، بلکه امکان خلق تجربه‌ای مستقل و تازه را فراهم می‌آورد.
جایگاه فیلم Resident Evil در سنت اقتباس‌های ویدئویی
این رویکرد، فیلم جدید رزیدنت ایول را دقیقاً در میانه دو جریان اصلی اقتباس‌های بازی‌های ویدیویی قرار می‌دهد؛ از یک طرف بازسازی‌های وفادار به متن مانند سریال آخرین بازمانده از ما (The Last of Us) از HBO و کسلوانیا (Castlevania) از نتفلیکس، که تلاش می‌کنند روایت و شخصیت‌های بازی را تقریباً بی‌کم‌وکاست بازآفرینی کنند. از سوی دیگر، آثاری قرار دارند که بیشتر از روح اثر (Spirit of the Game) الهام می‌گیرند تا جزئیات آن، نمونه‌هایی مثل سونیک خارپشت (Sonic the Hedgehog) و فیلم برادران سوپر ماریو (The Super Mario Bros. Movie). نسخه جدید رزیدنت ایولِ کرگر آشکارا به دسته دوم تعلق دارد؛ فیلمی که می‌کوشد فضا، تعلیق و هویت ترسناک بازی‌ها را بازسازی کند، نه اینکه خط‌به‌خط روایت‌های شناخته‌شده را تکرار کند.
تیم پشت صحنه؛ از اکشن تا وحشت
فیلمنامه این پروژه را زک کرگر (Zach Cregger) در همکاری با شِی هَتن (Shay Hatten) نوشته است؛ فیلمنامه‌نویسی که سابقه‌ی آثار پرتنش و اکشن‌محوری همچون جان ویک: فصل ۳ – پارابلوم (John Wick: Chapter 3 – Parabellum) و ارتش مردگان (Army of the Dead) را در کارنامه دارد. این ترکیب خلاقانه نشان می‌دهد که فیلم جدید رزیدنت ایول قرار است میان اکشن نفس‌گیر و وحشت تعلیق‌محور پلی هوشمندانه بزند؛ رویکردی که می‌تواند به خلق تجربه‌ای سینمایی منسجم، خشن و در عین حال وفادار به فضای سرد و پراضطراب بازی‌های اصلی منجر شود.
در بخش بازیگری نیز نام‌هایی چون:
آستین آبرامز (Austin Abrams)
پال والتر هاوزر (Paul Walter Hauser)
زک چری (Zach Cherry)
کالِی رییس (Kali Reis)
جاننو ویلسون (Juno Wilson)
حضور دارند که تنوع و کیفیت بازیگری را تضمین می‌کنند.
فضا، لوکیشن و لحن؛ بازسازی سردی کشنده رزیدنت ایول
فیلم در پراگ (Prague) و در میانه زمستان فیلم‌برداری شده است؛ تصمیمی دقیق که جوّ انزوا، ترس و سرمای مرگبار را تقویت می‌کند، سه ویژگی کلیدی‌ای که همیشه در هسته فرنچایز Resident Evil حضور داشته‌اند. کرگر این بار تصمیم گرفته وحشت را با تعلیق آرام و روانشناختی بسازد، نه اکشن‌های پرسروصدا. این دقیقاً همان «سردی کشنده» است که بازی‌ها روی آن بنا شده‌اند.
آینده یک اقتباس؛ آیا فیلم Resident Evil موفق خواهد شد؟
با توجه به اعتماد سازندگان به بازی‌ها و فاصله‌گیری از مسیر اشتباه آثار قبلی، این نسخه از Resident Evil می‌تواند به یکی از مهم‌ترین اقتباس‌های ترسناک سال‌های اخیر تبدیل شود.
پرسش اصلی این است:
آیا این نگاه تازه می‌تواند طرفداران قدیمی بازی‌ها را راضی کند و همزمان مخاطبان جدید سینما را جذب کند؟
