فرنچایز بازیهای گرسنگی (The Hunger Games)، که امروز بهعنوان یکی از مهمترین پدیدههای فرهنگی قرن بیستویکم شناخته میشود، بار دیگر نشان داده که محبوبیتش نه یک موج گذرا، بلکه حضوری پایدار در ذهن و سلیقه مخاطبان است. تازهترین گزارشها از HBO نشان میدهد هر چهار فیلم اصلی این مجموعه همچنان جزو پربینندهترین عناوین این پلتفرماند؛ اتفاقی که نشان میدهد پانم (Panem) و روایت مبارزه علیه ظلم، هنوز هم با نسل امروز گفتوگو میکند.

طبق آمار منتشرشده توسط واحد آمریکای HBO در ژوئن 2025، فیلمهای The Hunger Games و Catching Fire بهترتیب در رتبههای دوم و سوم محبوبترین فیلمهای سرویس قرار گرفتهاند. در ادامه، Mockingjay – Part 1 و Mockingjay – Part 2 نیز جایگاههای ششم و هشتم را از آن خود کردهاند. این استقبال گسترده ثابت میکند دنیایی که سوزان کالینز (Suzanne Collins) خلق کرد، همچنان جذابیت روایی، سیاسی و احساسی خود را حفظ کرده است.
بخشی از این موفقیت به کیفیت ساخت و بازیهای درخشان جنیفر لارنس (Jennifer Lawrence)، جاش هاچرسون (Josh Hutcherson) و وودی هارلسون (Woody Harrelson) بازمیگردد، اما فراتر از آن، درسهایی است که داستان در دل یک جهان دیستوپیایی (Dystopian) درباره ظلم ساختاری، مبارزه و بقا به مخاطب ارائه میدهد. ایده رقابتی مرگبار برای سرگرمی یک حکومت توتالیتر، بستری فراهم کرده که تماشاگران در هر دورهای بتوانند بازتابی از نگرانیهای سیاسی و اجتماعی خود را در آن بیابند.
اولین فیلم در سال 2012 موج جدیدی در سینمای نوجوانان ایجاد کرد و رکوردهای متعدد گیشه را شکست؛ موفقیتی که در Catching Fire و دو بخش Mockingjay نیز تکرار شد. برای مثال، Catching Fire بزرگترین افتتاحیه ماه نوامبر آن سال را ثبت کرد و جایگاه خود را در تاریخ سینما تثبیت نمود.

محبوبیت این فرنچایز زمینهساز گسترش جهان آن نیز شده است. در سال 2023، پیشدرآمد The Ballad of Songbirds & Snakes روی پرده رفت و با تمرکز بر جوانی کوریولانوس اسنو (Coriolanus Snow)، لایههای جدیدی به درک مخاطب از منشأ شکلگیری نظم ظالمانه پانم افزود. حضور تام بلیت (Tom Blyth) و ریچل زگلر (Rachel Zegler) در این فیلم نشان داد که حتی روایتهای فرعی این دنیا هم ظرفیت بالایی برای جذابیت روایی دارند.
در جولای 2025 نیز خبر آغاز فیلمبرداری پیشدرآمد تازهای با عنوان Sunrise on the Reaping منتشر شد؛ پروژهای که فرانسیس لارنس (Francis Lawrence)، کارگردان محبوب سه فیلم اصلی، دوباره هدایت آن را برعهده خواهد داشت. انتظار میرود این فیلم، بخش دیگری از تاریخ پانم را روشن کند. همچنین طبق گزارشها، پیشدرآمد بعدی این مجموعه نیز احتمالاً در سال 2026 اکران میشود و ممکن است روی شخصیتهایی مانند هیمیچ ابرنتی (Haymitch Abernathy) تمرکز داشته باشد.
در تحلیل این موفقیت، نباید از استراتژی قدرتمند بازاریابی و توانایی بالای فرنچایز در تطبیق با رسانههای مختلف غافل شد. از رمانها تا سینما و اکنون استریمینگ، بازیهای گرسنگی به الگویی قابلمطالعه در حوزه روایتگری بینرسانهای تبدیل شده است. در جهانی که فضای رسانهای بیشازحد از محتوا اشباع شده، توانایی یک مجموعه برای حفظ توجه مخاطب، نقش تعیینکنندهای در ماندگاری آن دارد.
برای پژوهشگران و علاقهمندان ژانر دیستوپیا، این فرنچایز همچون پلی میان آثار کلاسیکی مانند 1984 جورج اورول (George Orwell’s 1984) و روایتهای مدرنتر سینمایی عمل میکند و نشان میدهد چگونه داستانهای سیاسی–اجتماعی میتوانند در قالب سرگرمی عامهپسند نیز تأثیرگذار باشند.
در نهایت، استمرار محبوبیت این مجموعه بار دیگر ثابت میکند که بازیهای گرسنگی تنها یک اثر پاپکالچر نیست؛ بلکه روایتی قدرتمند درباره انسان، آزادی و امید است. با گسترش جهان آن و پروژههای جدید در سالهای آینده، بهنظر میرسد این فرنچایز همچنان جایگاه خود را در میان مخاطبان حفظ کند و حتی بیش از پیش بدرخشد.


