توسط : در دنیای اقتباس‌های سینمایی و تلویزیونی از آثار ادبی محبوب، این‌بار نوبت به بازی‌های گرسنگی (The Hunger Games) رسیده است تا در قالب یک نمایش صحنه‌ای، روی صحنه‌های تئاتر لندن بدرخشد؛ رویدادی بزرگ و جسورانه که با فیلمنامه‌ای تازه و کارگردانی خلاقانه، وعده تجربه‌ای نوآورانه و متفاوت را به مخاطبان می‌دهد.
این اقتباس برای نخستین بار به‌طور رسمی اعلام شده و توسط کونور مک‌فرسون (Conor McPherson)، نمایشنامه‌نویس برجسته و برنده جوایز معتبر ادبی، نوشته شده و کارگردانی آن را مَتیو دانستر (Matthew Dunster) بر عهده دارد؛ انتخاب‌هایی که نوید ساختاری دقیق و جسورانه را در تبدیل رمان پرفروش سوزان کالینز (Suzanne Collins) به یک اجرای تئاتری صمیمی و متمرکز می‌دهند. این نمایش بر اساس جلد نخست مجموعه‌ی بازی‌های گرسنگی طراحی شده و جهانی پرهرج‌ومرج و خشونت‌آمیزِ پانِم (Panem) را به تصویر می‌کشد؛ دنیایی که در آن، سیاست‌های سرکوبگرانه و بازی‌های مرگبار، نوجوانان را در برابر یکدیگر قرار می‌دهد.
یکی از ویژگی‌های برجسته این پروژه، استفاده از تکنیک صحنه‌گرد (in-the-round staging) است؛ رویکردی که مخاطبان را در قلب ماجرا و در دل مناطق مختلف پانم قرار می‌دهد تا تجربه‌ای عمیق و تعاملی داشته باشند. چنین سبکی یادآور نمونه‌های موفق تئاتر تجربی است؛ جریانی که به جای فاصله انداختن میان تماشاگر و صحنه، او را به بخشی از داستان تبدیل می‌کند و اغلب با میزانسن‌های پیچیده و طراحی فضایی متفاوت همراه است.
در میان بازیگران، نام میا کاراجر (Mia Karager) به‌عنوان بازیگر نقش کتنیس اوردین (Katniss Everdeen) انتخاب شده است؛ نقشی چالش‌برانگیز و محوری که به کاراجر فرصت می‌دهد استعداد تازه و انرژی جوانانه‌اش را در قالب یک آیکون فرهنگی بازآفرینی کند. در کنار او، یوان گرت (Ewan Garrett) و جاشوا لیسی (Joshua Lacey) به‌ترتیب در نقش‌های پیتا ملارک (Peeta Mellark) و هیمتیچ آبرناثی (Haymitch Abernathy) ظاهر می‌شوند؛ دو شخصیتی کلیدی که در داستان، هرچند اغلب در حاشیه‌اند، اما تصمیماتشان بر سرنوشت روایت تأثیر مستقیم می‌گذارد.
یکی از مهم‌ترین وجوه این اقتباس، فاصله‌گرفتن کامل از نسخه‌های سینمایی و اسکریپت فیلم‌های پیشین است؛ موضوعی که خود سوزان کالینز نیز آن را تأیید کرده است. این تصمیم فرصتی فراهم می‌آورد تا نمایش، بدون تقلید از جلوه‌های بصری پرهزینه و صحنه‌پردازی‌های عظیم هالیوودی، قدرت روایت و بازیگری زنده را به نمایش بگذارد. همین مسئله می‌تواند به اثری منحصربه‌فرد منجر شود که از اصالت ادبی منبع الهام خود پاسداری می‌کند و درعین‌حال تجربه‌ای نو و متفاوت ارائه می‌دهد.
این نمایش در سالن Troubadour Canary Wharf Theatre روی صحنه می‌رود؛ مکانی که به‌طور اختصاصی برای این پروژه طراحی شده است و ظرفیت ۱۲۰۰ نفر را در خود جای می‌دهد. این انتخاب نشان‌دهنده چشم‌انداز استقبال گسترده مخاطبان و سرمایه‌گذاری جدی تولیدکنندگان در خلق تجربه‌ای باشکوه است.
تیم خلاق پروژه ترکیبی از متخصصان برجسته طراحی صحنه، نورپردازی، صدا، موسیقی و جلوه‌های ویژه است؛ گروهی که قصد دارند با بهره‌گیری از تکنیک‌های نوین، مانند پروازهای نمایشی و ایلوژن‌های بصری، تجربه‌ای چندحسی برای مخاطبان رقم بزنند. این نوآوری‌ها به‌خصوص برای علاقه‌مندان به دنیای بازی‌های گرسنگی جذابیت مضاعف ایجاد می‌کند، چراکه فرصت می‌دهد تماشاگران به‌طور زنده و نزدیک، خود را بخشی از جهان پانم حس کنند.
از منظر ژانری، بازی‌های گرسنگی ترکیبی از دیستوپیا، ماجراجویی و درام روان‌شناسانه است. اجرای صحنه‌ای این داستان می‌تواند تأکید بیشتری بر مضامین اصلی آن داشته باشد: مدرنیته، سرکوب سیاسی، تضاد طبقاتی و انتخاب‌های اخلاقی نوجوانان؛ مسائلی که در دل رمان کالینز وجود داشت اما در قالب اجرای زنده، عمق و وضوح بیشتری پیدا می‌کنند.
درنهایت، این نخستین اقتباس رسمی صحنه‌ای از بازی‌های گرسنگی نه‌تنها گامی جسورانه برای بازآفرینی یک اثر محبوب است، بلکه نشانه‌ای از تغییر گرایش‌های فرهنگی به سمت تجربه‌های هنری متفاوت به شمار می‌رود. این پروژه فرصتی منحصربه‌فرد برای علاقه‌مندان ادبیات، سینما و تئاتر است تا فراتر از قالب‌های معمول، به بازخوانی داستانی آشنا اما در فرمی تازه بپردازند.
این نمایش از پاییز ۲۰۲۵ در لندن اجرا می‌شود و بدون شک نگاه منتقدان و طرفداران در سراسر جهان را به خود جلب خواهد کرد؛ چراکه موفقیت یا شکست آن می‌تواند تأثیر مهمی بر روند آینده اقتباس‌های ادبی در جهان تئاتر بگذارد.
