در بررسی گذارهای اساسی دنیای سینمایی مارول (Marvel Cinematic Universe یا MCU)، بهویژه در سالهای اخیر، شخصیت هالک (Hulk) همواره یکی از پیچیدهترین و پرتنشترین عناصر روایی بوده است. پس از ظهور نسخهی هالک هوشمند (Smart Hulk) در فیلم انتقامجویان: پایان بازی (Avengers: Endgame) و تلاشهای مداوم برای ایجاد تعادلی ناموزون میان «هیولای سبز» و «بخش عقلانی» شخصیت، اکنون طرفداران مشتاق بازگشت به همان هالک خشن، غرشکننده و غیرقابلمهار هستند؛ همان موجود عظیمالجثهای که در انتقامجویان: جنگ بینهایت (Avengers: Infinity War) و لحظههای آغازین اوج MCU به شکلی فراموشنشدنی روی پرده ظاهر شد.
هالک در آستانه دو فیلم سرنوشتساز در سال ۲۰۲۶
سال ۲۰۲۶ برای طرفداران هالک سالی تعیینکننده است. دو فیلم مهم این سال نقش کلیدی دارند:
- مرد عنکبوتی: روز تازه (Spider-Man: Brand New Day)
- انتقامجویان: روز رستاخیز (Avengers: Doomsday)
حضور مارک رافالو (Mark Ruffalo) در نقش بروس بنر/هالک (Bruce Banner / Hulk) در فیلم اول تأیید شده است. اما حضور او در فیلم دوم فعلاً در ابهام قرار دارد. با توجه به حضور بازیگرانی چون کریس همسورث (Chris Hemsworth) و تام هیدلستون (Tom Hiddleston)، بعید است که رافالو در فیلم روز رستاخیز حضور نداشته باشد؛ پرسش اصلی این است: کدام نسخه از هالک قرار است بازگردد؟
مسیر دگرگونی هالک در MCU: فاصلهگرفتن از ریشههای هیولایی
برخلاف روایتهای کلاسیک کمیکبوکها (Marvel Comics)، هالک در MCU موجودی نیست که صرفاً در حالت عصیان ظاهر شود. او موجودی است که از ۲۰۱۲ و نخستین فیلم انتقامجویان (The Avengers) تا جنگ بینهایت مجموعهای از بحرانهای درونی را تجربه میکند: انباشت خشم، تلاش برای کنترل هیولا و شکستی تلخ در برابر تانوس (Thanos).

تصویر: هالک هوشمند در MCU – courtesy of Walt Disney Studios Motion Pictures
این روند در پایان بازی به نقطهای رسید که هالک به نوعی صلح درونی دست یافت و نسخهی هالک هوشمند شکل گرفت. این فرم هرچند ابتکاری بود، اما دوام لازم را نداشت. حضور او در سریال شیهالک: وکیل دادگستری (She-Hulk: Attorney at Law) نیز این مسیر را ادامه داد، اما بهتدریج از جذابیت نسخهی هوشمند کاسته شد؛ زیرا هالکِ هیولایی و غیرقابل کنترل، همان شخصیتی بود که مخاطبان با آن پیوند احساسی و هیجانی داشتند.
پیامد روایی: غیبت طولانی هالک واقعی
این رویکرد باعث شد هالک واقعی، یعنی همان موجود بیرحم و نماد خشم انفجاری، مدتهاست که از جریان اصلی MCU غایب باشد. بازگشت چنین نسخهای نهتنها عنصر کشمکش کلاسیک میان هویت انسانی و هیولایی را زنده میکند، بلکه میتواند تنش لازم را به روایتهای آینده MCU بازگرداند؛ تنشی که برای یک ابرقهرمان با دوگانگی درونی ضروری است.
نیاز فازهای بعدی MCU به پرداخت عمیقتر شخصیتهای دوگانه
از منظر اجتماعی و تحلیل شخصیت، فازهای آینده MCU نیازمند تمرکز دوباره بر کاراکترهایی مانند هالک هستند که نهتنها در جهان کمیک، بلکه در روایت سینمایی نیز ظرفیتهای روانشناختی، دراماتیک و اسطورهای فراوانی دارند. بازگشت احتمالی هالک در سال ۲۰۲۶ فرصتی است برای ارائه نسخهای عمیق، چندلایه و کاملتر از این کاراکتر؛ نسخهای که هم از خردمندی دوران جدید بهره ببرد و هم عصیان و وحشیگری اصیل خود را از دست ندهد.
چندگانگی هالک و آینده روایت: روز تازه و روز رستاخیز
در نهایت باید دید مارول چگونه میخواهد پس از سالها مدیریت پیچیده هالک، در دو کانون مهم مرد عنکبوتی: روز تازه و شاید انتقامجویان: روز رستاخیز، تصویری کاملتر و واقعیتر از این شخصیت ارائه دهد. اگر نسخهی خشمگین، بیرحم و نمادین هالک دوباره روی پرده ظاهر نشود، بخشی از هویت بنیادین این قهرمان کاهش خواهد یافت و احتمالاً انتقادات جدیتری از سوی طرفداران ژانر اکشن، انیمیشنهای ابرقهرمانی و مخاطبان قدیمی MCU مطرح خواهد شد.


