توسط : تجربه بازی Dune: Awakening، ساخته استودیوی نروژی Funcom، یکی از جذاب‌ترین و چالش‌برانگیزترین تجربه‌های MMO و بقا در دنیایی علمی-تخیلی است که به شکلی کم‌نظیر، جهان دیون را زنده می‌کند. این اثر که براساس دنیای Arrakis در رمان‌های فرانک هربرت ساخته شده، با ترکیب دقیق سبک‌های SurvivalOpen-World و MMO، فرصت غوطه‌وری در فضایی جالب، اما سخت و گاهی خشن را به بازیکنان می‌دهد.
اولین و برجسته‌ترین ویژگی بازی، وفاداری آن به لور دیون است؛ علاوه بر استفاده از طراحی‌های الهام‌گرفته از فیلم‌های دنیس ویلنوو، سازندگان تلاش کرده‌اند تا نه صرفاً اقتباسی صرف بلکه ایده‌های جدیدی در روایت و گیم‌پلی وارد کنند، در دنیایی موازی که پل آتریدز هرگز متولد نشده و درگیری میان دو خانه اٹریدز و هارکونن اوج گرفته است. این آزادی خلاقانه به بازی اجازه می‌دهد که در عین وفاداری، داستان‌هایی تازه و پیش‌بری متفاوت ارائه دهد.
مکانیک‌های بقا و پایه‌گذاری تجربه شروع
شروع بازی کاملاً در سبک‌های مرسوم بقا می‌چرخد؛ جمع‌آوری منابع، ساخت و ساز پایه، و مدیریت مداوم عنصر حیاتی یعنی آب. اما نکته تفاوت‌آفرین، روش جمع‌آوری منابع است که به جای انجام عملیات مرسوم مانند ضربه زدن به سنگ‌ها، بازیکن با استفاده از دستگاه Cutterray اقدام به اسکن و تخریب اهداف می‌کند. این لایه مکانیکی جدید که مهندسی و فناوری آینده را به نمایش می‌گذارد، یکی از المان‌های کلیدی‌ست که باعث می‌شود فرمول مرسوم بقا با مشخصه دیون طعم متفاوتی بگیرد.
آب محور اصلی بقاست؛ از محافظت در برابر آفتاب سوزان تا نحوه جمع‌آوری ساده‌تر و گام به گام تبدیل شدن آب به یک نوع currency برای ارتقا تجهیزات و ساختمان‌ها. این موضوع تاکید بر شرایط سخت زیستی و شرایط محیطی شدید آرراکیس است، جایی که بازیکن مجبور است نظم و زمان‌بندی دقیق را بیاموزد.
ساخت و ساز پایگاه توسط طراحان بازی به شکل بسیار کاربرپسندی پیاده شده است. اتصالات متناسب، مکانیزم‌های تامین انرژی آسان، و عدم نیاز به مدیریت پیچیده کابلی، همه از مشکلات معمول این سبک در دیگر عناوین رفع شده‌اند. نکته کاربردی دیگر این است که پایگاه‌ها به صورت blueprint ذخیره می‌شوند و بازسازی آن‌ها به سادگی و در هر مکان دیگری میسر است؛ این بازدهی ارزشمند برای بازیکنان انفرادی به شدت کاربردی است.
تعامل با جهان خشک و بی‌رحم آرراکیس
مهم‌ترین عامل تهدید در محیط بازی، کرم‌های شای‌هولود هستند که لحظه به لحظه بازیکن را یادآوری می‌کنند در یک محیط بی‌رحم و خطرناک گرفتار شده است. بازی فشار روانی و اقلیمی را به‌خوبی منتقل می‌کند؛ از نور شدید خورشید گرفته تا حضور باندهای دشمن و خطر مرگ فوری در صورت ناآگاهی. مرگ توسط کرم‌ها حس واقعی ریسک و جایزه را شکل می‌دهد؛ همه آیتم‌های شما از بین می‌روند و بازگرداندنشان غیر ممکن است، شرایطی که در کمتر بازی MMO به این شدت دیده می‌شود و هم فشار را بالاتر می‌برد و هم باعث توجه و استراتژی بیشتر بازیکن می‌شود.
گیم‌پلی دستخوش پیشرفت‌ها و کسب مهارت‌های جدید مانند ساخت ساسپندر بِلَت برای حرکت بهتر در ارتفاعات، استفاده از خودروهای شن‌رو و نهایتاً پرواز با Ornithopter می‌شود که به‌خوبی حس پیشرفت و گسترش آزادی عملی در دنیای بازی را منتقل می‌کند. این ابزارها دنیای بازی را با فاصله‌ای جهشی بزرگ برای بازیکنان باز می‌کنند و فضای اکتشاف و سرچشمه‌های جدید گیم‌پلی را باعث می‌شوند.
ساخت خودروهای شن‌رو و پرنده، چشم‌اندازهای اکتشافی بازی را متحول می‌کننداما این آزادی جدید همچنین خطرات خود را دارد؛ مرگ‌های دردناک توسط کرم‌ها که حتی با خودرو رخ می‌دهد، باعث می‌شود تا بازیکنان بیشتر محتاط عمل کنند و حس هیجان و ریسک را در اوج نگه دارند. این نقاط اوج گیم‌پلی Dune: Awakening را به شدت متمایز می‌کند.
مبارزات و نظام مهارت‌ها
با وجود ظرافت‌های داستانی و فضاسازی برجسته، مبارزات بازی معمولاً ساده و گاهی یکنواخت هستند. سیستم مبارزه از کبوردهای پایه‌ای مانند پرش، حمله سنگین با شمشیر (slow-blade attack) برای نفوذ به سپرهای دشمن، و سلاح‌های دوربرد متنوع اما محدود تشکیل شده‌است. دشمنان بازی بسیار محدود و تکراری هستند و در بخش‌های پایانی، این یکنواختی بیشتر خودنمایی می‌کند؛ مشکلی که ناشی از وفاداری شدید به دنیای دیون است، چراکه دشمنانی خارج از انسان‌های مختلف وجود ندارد و خبری از ماشین‌های هوشمند یا هیولاهای فضایی نیست.
ضربات شمشیر سنگین، نمایانگر زیبایی کُنه مبارزات بازی است.نظام مهارتی بازی بخش جذابی است و به بازیکن اجازه می‌دهد که آزادانه بین کلاس‌های مختلف مانند Swordmaster، Bene Gesserit و Mentat جابجا شود. این آزادی با امکان ریست بی‌هزینه مهارت‌ها ترکیب شده و باعث می‌شود بتوان سبک‌های متنوعی را تجربه کرد؛ اما نداشتن هدف غایی در بخش ارتقا و نبود چالش‌های PvE یا Raid نهایی، انگیزه را ضعیف می‌کند.
روند نهایی و تجربه سازی در Deep Desert
وقتی به بخش پایان بازی و نقشه Deep Desert می‌رسیم، گیم‌پلی بیشتر به رویای MMO-های مبتنی بر Grind و PvP می‌افتد. رقابت برای منابع محدود و ارزشمند Spice که سوخت اصلی جهان دیون است، منجر به مبارزات مداوم بین بازیکنان می‌شود که بعضاً حس نابرابری و تکرار را به همراه دارد. خوشبختانه، آپدیت‌هایی برای بهبود این بخش عرضه شده تا مناطق PvE مناسب افزایش یابد؛ آزمونی از توانایی Funcom برای پاسخگویی به بازخورد جامعه.
نبردهای هوایی Ornithopter بخش عمده PvP پایان بازی را تشکیل می‌دهد.متأسفانه، این پایان‌بندی grind-heavy به همراه فقدان محتوای نهایی مهارت‌محور، نقد اصلی بازی از دیدگاه طراحی گیم‌پلی است و جایی که پتانسیل‌های سازنده و جهان فراگیر Dune تا حدی به هدر رفته‌اند. اما با این وجود، این مشکلات پایان راه بازی هستند و تجربه کلی که پیش از رسیدن به این نقطه ساخته می‌شود، مثالی موفق از ترکیب داستان‌گویی، بقا و MMO در لایه‌های درهم است.
Dune: Awakening اثری جاه‌طلبانه و ترکیبی از سبک‌های متنوع است که دنیای دیون را از منظر متفاوت و تعاملی به مخاطبین عرضه می‌کند. بازسازی فضای بقا در پهنه‌های سوزان Arrakis، مبارزات شمشیری-مدرن و دنیای چندنفره پویا، بازی را به نمونه برجسته‌ای از اکشن بقا- MMO تبدیل کرده است. در عین حال، محدودیت‌های ذاتی لور هربرت و تلاش برای رعایت دقیق آن برخی ضعف‌های یکنواختی و نبود محتویات عمیق‌تر را به بازی وارد کرده است. اگر علاقه‌مند به جهان‌های علمی‌تخیلی غنی با چالش‌های طاقت‌فرسا در بقا و MMO هستید، این بازی ارزش تجربه را دارد. فقط حواس‌تان باشد که با شای‌هولود تماس نگیرید.
