مجموعه سریع و خشن (Fast & Furious) هیچگاه نتوانسته آنطور که باید و شاید در دنیای گیم حضور پیدا کند. اما آیا Fast & Furious Arcade Edition میتواند سنتشکنی کرده و انرژی و اکشن منحصر به فرد این فیلمها را در قالب یک بازی پیاده کند؟ با فانتازیو در ادامه این بررسی همراه باشید.
لطفا بازی جدید Fast & Furious را تجربه نکنید!

چرا راه دور برویم؟ همین حالا خیالتان را راحت کنم که Fast & Furious Arcade Edition به معنی واقعی کلمه یک اثر بیارزش و افتضاح است! اگرچه میشد بازیهای قدیمی این سری را صرفا تحمل کرد، اما نسخههای اخیر آن یکی بدتر از دیگری هستند و Arcade Edition هم در این میان هیچ تفاوتی ایجاد نمیکند.
به جای این که وقت خودتان را با Fast & Furious Arcade Edition تلف کنید، پیشنهاد میکنم که برای بار هزارم Tokyo Drift را تماشا کرده و بعد از آن سری به آثار ریسینگ کلاسیک مثل مجموعه Midnight Club یا Need for Speed Underground بزنید تا یک سریع و خشن درست و حسابی را تجربه کنید. اگر هم به دنبال یک تجربه آرکید جذاب میگردید، کافی است تا یکی از نسخههای Initial D را با امولیتور تجربه کنید و مطمئن باشید که شبیهسازی آن کاری به مراتب سادهتر از تحمل Fast & Furious Arcade Edition خواهد بود!

به مانند هر بازی آرکید دیگری، در این بازی هم مجبور میشوید تا یکی از خودروهای اسپورت به ظاهر نوستالژی و نمادین مجموعه را انتخاب کنید و به دل نقشههای مثلا پراکشن آن بزنید. قبل از هرچیز، راحت بگویم که جز «دوج چارجر» تورنتو، تقریبا ماشین آنقدر مهمی در این بازی وجود ندارد که بتوانید با آن خاطرهبازی کنید. حتی همین ماشین هم با تغییرات ظاهری واقعا آزاردهندهای در بازی قرار داده شده تا ذوق شما کور شود! اگر هدف سازندگان قرار دادن ماشینهای نوستالژی بود، میتوانستند کار خود را با نیسان اسکایلاین معروف سری یا آن میتسوبیشی لنسر قرمز رنگ توکیو دریفت آغاز کنند.
اگر از ظاهر ماشینها بگذریم و یکی از آنها را به اجبار انتخاب کنیم، اوضاع باز هم بهتر نخواهد شد. از همان ابتدا با هندلینگ صفر و یک این بازی، ضربه روحی اول را دریافت خواهید کرد و در ادامه هم کنترل خشک، انیمیشنهای غیرعادی و نقشههای فوقالعاده زشت بازی هستند که فیتالیتی نهایی را روی شما پیاده میکنند! کافی است تا کمی آنالوگ دسته پلیاستیشن خود را به سمت چپ یا راست حرکت دهید تا شاهد حرکات خشک، سریع و آزاردهنده ماشین باشید.

بدتر از همه نامی است که این بازی با خود حمل میکند. از اثری که نام سریع و خشن را به دوش میکشد انتظار دارم که حداقل تعدادی از نقشههای محبوب سری را با حال و هوای اکشن آن بازآفرینی کند، اما این بازی حتی نمیتواند یک رویداد جذاب را در طول مسیر بازآفرینی کند.
برای مثال کافی بود تا قسمتی از مسابقه را مشغول دنبال کردن آن هواپیمای غولآسا در قسمت ششم مجموعه میشدیم یا که شاهد نقشهای میبودیم که بازیکن را مجبور میکرد از بالای برجهای کشور دوبی پرواز کند تا هیجان سری اندکی به مخاطب منتقل میشد. متاسفانه هیچ عشقی به مجموعه در این اثر یافت نمیشود و ظاهرا سازندهها تلاش کردهاند تا با ساخت اثری آبکی، پول خوبی را با فروش نام سریع و خشن به جیب بزنند.
ماجراجایی جالبتر میشود که این موارد را در کنار قیمت ۳۰ دلاری بازی قرار دهیم که واقعا توهین به مخاطب است. گرافیک کهنه (حتی با توجه به آرکید بودن بازی) و مشکلات فنی متعدد آن از عواملی هستند که فریاد میزنند باید هرچه سریعتر از این اثر فاصله بگیرید.

در نهایت باید گفت که Fast & Furious Arcade Edition یک ناامیدی خالص است و شاید با این وضع، بهتر باشد تا هیچ بازی دیگری از این مجموعه ساخته نشود.
بررسی اختصاصی این بازی با توجه به کد ارسالی ناشر (GameMill Entertainment) برای فانتازیو صورت گرفته است.


