در دنیای پررقابت سریالهای جنایی، خیلی از آثار هستند که روزی یک انفجار فرهنگی ایجاد کردند و بعد از آن به عنوان کلاسیکهایی بیزمان باقی ماندند. اما وقتی صحبت از سریالهای برتر میشود، اسامی خاصی مثل The Sopranos همیشه به ذهن میآیند. با این حال، در میان همه این بزرگان، The Wire یک جایگاه ویژه و شاید کمتر عادلانهاش داشته است، سریالی که میگویم پس از ۲۳ سال از اولین پخشاش دوباره در فهرست پربینندهترینهای HBO Max قرار گرفته است.
The Wire که در سال ۲۰۰۲ از شبکه HBO پخش شد و پنج فصل جذاب و بینظیر تا سال ۲۰۰۸ ادامه داشت، انتقادات بسیار مثبتی دریافت کرد. این سریال که به شکلی منحصر به فرد به دنیای جنایی در شهر بالتیمور و تلاقیهایی که پلیس و مواد مخدر در این فضای پیچیده ایجاد کردهاند میپردازد، نه تنها یک درام جنایی است، بلکه یک نقد اجتماعی عمیق درباره ساختارهای قدرت، فساد و نابرابری است. این موضوع باعث شد The Wire در صفحههای بسیاری از منتقدان و مخاطبان، جایگاهی درخشان پیدا کند و سالها بعد به عنوان یک سریال کلاسیک شناخته شود.

شاید جالب باشد بدانید که بازیگران اصلی این سریال، در زمان پخش آن چندان شناخته شده نبودند اما بعدها به ستارگانی برجسته تبدیل شدند. دومینیک وست در نقش جیمی مکنالتی و بازیگران درخشان دیگری مانند ادریس البا، لنس ردیک و دیگران که هر کدام به طریقی وارد عرصههای مهم فیلم و تلویزیون شدند، در این سریال درخشان ظاهر شدند. یکی از نکات جذاب این است که ادریس البا اخیراً گفته که هرگز خود سریال را در دوران پخش دنبال نکرده و این یک تجربه شخصی عجیب برای او بوده که تا چه اندازه با نقش خودش ارتباط داشته است.

اما دلیل محبوبیت دوباره The Wire در دوران استریم چیست؟ علاوه بر کیفیت بینظیر روایت و ساختار داستانی، فضای حاضر و علاقهمندی بیپایان مخاطبان به درامهای جنایی پیچیده و واقعگرایانه باعث شده است که این سریال دوباره دلها را تسخیر کند. این سریال با کسب امتیاز ۹.۳ در IMDb و نمرههای بالای منتقدان و مخاطبین در Rotten Tomatoes، یکی از بهترین درامهای تمام دوران است. جالب اینجاست که با وجود همه این تحسینها، این سریال موفق به کسب جایزه اصلی پرایمتایم اِمی نشده است که تا حدی شاید کملطفی تاریخی به این شاهکار باشد.
نکته حائز اهمیت این است که The Wire نه فقط یک سریال جنایی است، بلکه یک اثر اجتماعی-سیاسی است که درباره مشکلات واقعی جوامع مدرن و تعارضهایی که بین قانون و جرم وجود دارد، حرف میزند. این عمق و ریشه واقعی باعث شده حتی نسلهای جدید نیز این سریال را کشف کنند و جذب آن شوند.
تصور کنید مجموعهای که در ابتدا بازیگرانش ناشناخته بودند چگونه امروز به ستارههای بیشماری تبدیل شدهاند و همچنان تاثیرگذار هستند. این هم وجه دیگری از موفقیت و ماندگاری این سریال است. هرچند شاید اصلا The Wire یک پلاتتوئیست غیرمنتظره یا کلیفهنگر جذاب نداشته باشد، اما در همان روند آرام و واقعگرایانهاش، مفاهیم بزرگتری از پویاییهای انسانی و اجتماعی را تصویر میکند که به ندرت شاهدش هستیم.
بنابراین، اگر هنوز این سریال را ندیدهاید، این فرصت را از دست ندهید. The Wire فراتر از یک سریال جنایی است؛ این یک سفر به دل تاریک و درعین حال واقعی یک جامعه است که خطراتش هنوز دستنخورده باقی ماندهاند و برای هر علاقهمند به ژانر جنایی و درامهای عمیق، یک مطالعه ضروری به حساب میآید.