توسط : همواره یکی از چالش‌های بزرگ در تبدیل رمان‌های پرجزئیاتی همچون هری پاتر به اثر تصویری، تجسم بصری فضاهای جادویی و پیچیده مثلِ قلعه‌ی هاگوارتز بود؛ خواه این امر در قالب فیلم‌های پراستقبال سینمایی و خواه در قالب سریال‌هایی با بودجه‌های کلان صورت گیرد. به تازگی، خبرهای تازه از ساخت سریال جدید هری پاتر برای شبکه HBO منتشر شده که با انتشار تصاویر اولیه‌ای از طراحی و ساخت سالن بزرگ هاگوارتز، نگاه ما را معطوف به رویکرد تازه این پروژه در بازآفرینی این مکان شاخص کرده است.
سالن بزرگ یا Great Hall، مکانی نمادین و محوری در داستان‌های جی.کی. رولینگ است که نه تنها محل گردهمایی دانش‌آموزان و اساتید مدرسه جادوگری هاگوارتز است، بلکه نقطه عطف بسیاری از رویدادهای کلیدی داستان را نیز شکل می‌دهد. با توجه به اهمیت این فضا در میزانسن کلی هر اقتباس از دنیاهای جادویی رولینگ، طراحی آن برای یک سریال تلویزیونی با توجه به سابقه آثار قبلی و سطح توقع مخاطبان، مسئولیتی سنگین و حیاتی به شمار می‌رود.
تصاویر منتشر شده از پیش‌تولید سریال نشان می‌دهد که سازندگان در حال ساخت مجموعه‌ای عظیم و پرجزئیات هستند؛ مجموعه‌ای که در سطح و مقیاس با ست‌های فیلم‌های سینمایی اولیه مجموعه رقابت می‌کند و حتی می‌تواند فراتر رود. نگاهی به ابعاد و دقت به عمل آمده در این طراحی، تداعی سه‌بعدی معماری گوتیک و فضای دراماتیک سالن نشانه‌ای از توجه ویژه به عناصر بصری و تماتیک متن است، گویی می‌خواهند به صورت عمقی فضای جادویی و رازآلود مدرسه را در تراز تلویزیون بازسازی کنند.
اما چالش واقعی ساخت این سریال در بازتعریف فضاها و شخصیت‌ها فراتر از آنچه تاکنون دیده شده، است؛ زیرا این بار فرصت پردازش فراوان‌تر و زمان بیشتری برای تعمق در جزئیات داستان فراهم است. جایی که فیلم‌های سینمایی به دلیل محدودیت زمان اغلب مجبور به حذف یا فشرده‌سازی بسیاری از رویدادهای مهم بودند. سریال جدید می‌تواند به این نقطه قوت تبدیل شود و روایت‌های کمتر دیده شده از فضای جادوگری، روابط شخصیت‌ها و زیرمتن‌های داستانی را با ظرافت بیشتری به نمایش بگذارد.
از منظر بازیگری نیز، با به خدمت گرفتن بازیگرانی چون دومینیک مک‌لافلین در نقش هری پاتر، آرابلا استانتون در نقش هرماینی گرنجر و آلاستر استاوت به عنوان رون ویزلی، علاوه بر بازیگران بزرگسال شناخته‌شده‌ای مانند جان لیثگو در نقش آلبوس دامبلدور و نیک فراست در نقش هاگرید، انتظار می‌رود عمق شخصیت‌ها بیش از پیش مورد کاوش قرار گیرد. این انتخاب‌های بازیگری نیز حکایت از تمرکز بر کیفیت اجرا و شخصیت‌پردازی دقیق دارد، موضوعی که پیش‌تر در اقتباس‌های سینمایی به صورت فشرده و مختصر دنبال شده بود.
در نهایت، این سریال تلویزیونی که توسط فرانچسکا گاردینر نوشته و تهیه‌کننده اجرایی آن است و مارک مایلود به عنوان کارگردان چند قسمت آن را هدایت می‌کند، با پشتوانه‌ی تولید قوی بر پایه دنیا و داستان‌های جی.کی. رولینگ شکل گرفته و قرار است بر روی سرویس استریم جهانی HBO Max عرضه گردد؛ بستری که فرصت‌دهی برای گسترده‌تر کردن دایره مخاطبان و معرفی دنیای محبوب هری پاتر به نسل‌های جدید را به همراه دارد.
در پایان، آنچه بیش از همه جلب توجه می‌کند ترکیب وفاداری به منبع اصلی با جاه‌طلبی برای به‌روزرسانی روایت و طراحی است؛ روندی که برای بدست آوردن رضایت طرفداران دیرینه و همزمان جذب تماشاگران تازه، لازم و حیاتی است. شک نیست که این سریال، از منظر میزانسن، بازیگری و روایت، یک پروژه مهم و تاثیرگذار در سینمای معاصر دنیای فانتزی خواهد بود که باید با دقت و نگاه منتقدانه دنبال شود.
