در فصل پنجم چیزهای عجیب (Stranger Things)، شخصیت وِکنا (Vecna) با ظاهری متفاوت و تکاملیافته بازمیگردد؛ ظاهری که صرفاً یک تغییر بصری نیست، بلکه بازتابی از وضعیت روانی و جسمی او پس از رویدادهای فصل چهارم به شمار میرود. این تحول ظاهری، تهدید این شخصیت را دوچندان کرده و فضای سریال را به مراتب تیرهتر و متشنجتر نشان میدهد.
در آغاز بخش اول فصل پنجم، گروه هاوکینز در تعقیب وکنا هستند، اما اینبار او نیز به ردیابی آنها میپردازد؛ نخستین برخورد پس از زمانی که الون (Eleven) توانست در فصل چهارم او را شکست دهد. با وجود این شکست، وکنا همچنان زنده است و اکنون با شکل تازهای بازمیگردد که هویت بصری و جایگاه روایی او را بازتعریف میکند.
در قسمت چهارم فصل پنجم، وکنا با همان شبکهای از شاخهها و ریشهها دیده میشود، اما طراحی جدید پیچیدگی بیشتری ایجاد کرده است. شاخهها با تمرکز بر ناحیه صورت، ماهیتی تهدیدآمیزتر به او دادهاند و تغییرات در ساختار بدنی، مانند باریکتر شدن کمر، باعث شده ظاهر او خشونتآمیزتر و غیرانسانیتر جلوه کند. این نکات مورد توجه بسیاری از مخاطبان در شبکههای اجتماعی قرار گرفته است.
جیمی کمپبل باور (Jamie Campbell Bower)، بازیگر نقش وکنا، در گفتوگو با اسکرین رنت (Screen Rant) توضیح میدهد که این تغییرات برآمده از آسیبهای شدید او در پایان فصل چهارم است؛ زمانی که سقوط کرده و تقریباً زندهزنده سوخته بود. او اشاره میکند که این آسیبها و مدتزمان حضور در دنیای غیرانسانی «آپساید داون» باعث شده ظاهر وکنا به شکلی چشمگیر دگرگون شود. به گفته او، این تحول نه تنها نشانه جراحتهای جسمانی، بلکه بازنمایی فاصله گرفتن تدریجی وکنا از هرگونه پیوند انسانی است.

در بخش طراحی مفهومی، تیم جلوههای ویژه به سرپرستی بری گاور (Barrie Gower) تلاش کردهاند نسخهای «تقویتشده» از وکنا خلق کنند، اما بدون افتادن در دام کلیشههای رایج هیولاهای عظیمالجثه. آنها به دنبال ایجاد شخصیتی تهدیدآمیز، اما ظریفتر و جزئیاتمحور بودهاند. مایکل ماهر جونیور (Michael Maher Jr)، طراح جلوههای بصری، نیز تأیید میکند که این طراحی، سطح کاراکترسازی در سریال را ارتقا داده و با معرفی شخصیتهایی مانند Sorcerer هماهنگی بیشتری یافته است.
در نتیجه، این تغییرات بازتابی از وضعیت روانی وکناست؛ او اکنون شخصیتی خشمگینتر، رنجکشیدهتر و درگیرتر از گذشته است. در فصل پنجم، شدت تهدید او نسبت به گروه هاوکینز افزایش یافته و نشانههایی مانند حمله به نیروهای نظامی و هدف قرار دادن کودکان بازمانده، بیانگر اوج خشونت و بیرحمی اوست. این ویژگیها احتمال وقوع تقابلی سرنوشتساز را در فصل پایانی تقویت میکند.

تحول ظاهری و مفهومی وکنا در فصل پنجم نشان میدهد که سازندگان قصد داشتهاند این شخصیت را نه فقط بهعنوان یک آنتاگونیست، بلکه بهعنوان «عنصر روایی اصلی» در فصل پایانی بازآفرینی کنند. این تغییرات، لایههای روانشناختی او را برجسته کرده و نقش او را در تنش و تعلیق داستان پررنگتر میکند.
در نهایت، وکنا در این فصل جلوهای تازه و در عین حال عمیقاً تهدیدآمیز یافته است؛ بازگشتی که هم بهلحاظ بصری و هم از نظر روایی، دنیای چیزهای عجیب را وارد مرحلهای تاریکتر و نفسگیرتر میکند. اکنون باید دید این طراحی و روایت جدید تا چه اندازه میتواند انتظار طرفداران را در فصل پایانی برآورده سازد.


