توسط : در قیاس با موزیکال‌های عظیمی که دهه‌هاست سلطه خود را بر برادوی (Broadway) حفظ کرده‌اند، آثاری چون The Phantom of the Opera با ۱۳٬۹۸۱ اجرا، Chicago با بیش از ۱۱٬۳۰۰ اجرا، The Lion King و Wicked، موفقیت نمایش هری پاتر و فرزند نفرین‌شده (Harry Potter and the Cursed Child) در ژانر نمایشنامه‌ی غیرموزیکال (non-musical play) پدیده‌ای نادر و قابل‌تأمل است. نمایش‌های غیرموزیکال معمولاً برای جذب و حفظ مخاطب با محدودیت‌های بیشتری روبه‌رو هستند و تداوم اجراهایشان نه‌تنها نشانه‌ی محبوبیت اولیه، بلکه گواه کیفیت متن، بازیگری و ارتباطی عمیق با مخاطبان است.
از متن تا صحنه؛ تولد پدیده‌ای نو در جهان جادویی
این اثر نخستین‌بار در ۲۲ آوریل ۲۰۱۸ در تئاتر لیرک (Lyric Theatre) در برادوی افتتاح شد و همان سال توانست جایزه‌ی تونی بهترین نمایش (Tony Award for Best Play) را از آن خود کند. نویسندگی نمایش بر عهده‌ی جک تورن (Jack Thorne) بوده که متن را بر اساس داستانی مشترک از تورن، جان تیفانی (John Tiffany) و جی. کی. رولینگ (J. K. Rowling) نوشته است. نتیجه، متنی است که نسل بعدی دنیای جادویی هری پاتر را با نگاهی مدرن، انسانی و عاطفی بازمی‌آفریند و هم مخاطبان قدیمی و هم تازه‌واردان این جهان را مجذوب خود می‌سازد.
رکوردهای خیره‌کننده در تاریخ تئاتر برادوی
به گزارش New York Theatre Guide و BroadwayWorld، تا تا امروزِ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۵ نمایش فرزند نفرین‌شده به ۲٬۳۷۲ اجرا در برادوی رسیده و اکنون عنوان سومین نمایش غیرموزیکال بلندمدت تاریخ برادوی را در اختیار دارد، پس از Life With Father و Tobacco Road. این نمایش همچنین با فروش بیش از ۴۳۰ میلیون دلار و ۳٫۵ میلیون بلیت، رکورد بالاترین فروش تاریخ برادوی در میان نمایشنامه‌های غیرموزیکال را به نام خود ثبت کرده است.
در لندن نیز اجرا در تئاتر پالِیس (Palace Theatre) همچنان ادامه دارد و تا امروز بیش از ۱۰ میلیون بلیت فروخته شده است. این اثر طی هشت سال، با همکاری ۲۵۶ بازیگر و بیش از ۲۱۵ نفر در پشت صحنه، موفق شده روح جهان جادویی را در قالبی زنده و پرتحرک نگه دارد.
نوآوری صحنه‌ای و نسخه‌ی جدید کوتاه‌تر
یکی از عناصر کلیدی موفقیت نمایش، طراحی صحنه و میزانسن است که به‌گونه‌ای منحصربه‌فرد دنیای جادویی رولینگ را به زبان تئاتر ترجمه می‌کند. جلوه‌های ویژه‌ی صحنه، نورپردازی و طراحی صدا با دقتی سینمایی اجرا می‌شوند تا مخاطب جادو را نه فقط ببیند بلکه حس کند.
در سال ۲۰۲۴، نسخه‌ای کوتاه‌تر از نمایش در آمریکا معرفی شد که حدود ۴۰ دقیقه کوتاه‌تر از نسخه‌ی اصلی است و اکنون زمان اجرا در حدود ۲ ساعت و ۵۰ دقیقه است؛ تصمیمی که برای افزایش ریتم و جذب تماشاگران جدید اتخاذ شد.
تور ملی آمریکا و گسترش جهانی
از سپتامبر ۲۰۲۴، اجرای تور ملی (U.S. National Tour) نمایش در شهر شیکاگو آغاز شده و برنامه‌هایی برای اجرا در کلمبوس، اوهایو (Columbus, Ohio) در اکتبر ۲۰۲۵ و تئاتر فاکس آتلانتا (Fox Theatre, Atlanta) در فوریه ۲۰۲۶ در دست انجام است.
نکته‌ی هیجان‌انگیزتر آنکه تام فلتون (Tom Felton)، بازیگر نقش دراکو مالفوی (Draco Malfoy) در فیلم‌های سینمایی هری پاتر، از نوامبر ۲۰۲۵ قرار است برای نخستین‌بار در نسخه‌ی برادوی همین نقش را روی صحنه ایفا کند؛ حرکتی که پلی میان دنیای سینما و تئاتر برقرار می‌کند و بی‌تردید توجه رسانه‌ها و فروش نمایش را دوچندان خواهد کرد.
بازتاب فرهنگی و جامعه‌شناختی
از منظر فرهنگی، فرزند نفرین‌شده بیش از آنکه صرفاً یک نمایش باشد، به‌مثابه‌ی یک پدیده‌ی فرهنگی (cultural phenomenon) شناخته می‌شود. این اثر نمونه‌ای از چگونگی تداوم و دگردیسی فرهنگ عامه (popular culture) در قالبی هنری است؛ تئاتری که نه‌فقط سرگرم‌کننده، بلکه پلی میان نسل‌هاست. والدینی که با کتاب‌های رولینگ بزرگ شدند، اکنون فرزندانشان را به تماشای همین دنیای جادویی می‌برند، اما بر صحنه‌ای زنده.
این پیوند نسلی همان نقطه‌ای است که هری پاتر و فرزند نفرین‌شده را از یک نمایش صرف به یک تجربه‌ی فرهنگی ماندگار تبدیل می‌کند.
استمرار جادو در قالبی تازه
در نهایت، هری پاتر و فرزند نفرین‌شده بیش از هر چیز، نشانه‌ی بلوغ و گسترش جهان فانتزی رولینگ در عرصه‌ی هنرهای نمایشی است؛ پدیده‌ای که توانسته مرز میان ادبیات، تئاتر و فناوری را درنوردد و الگویی برای نمایش‌های آینده باشد.
در جهانی که صحنه‌های برادوی با موزیکال‌های پرزرق‌وبرق اشباع شده، حضور یک اثر غیرموزیکال با چنین ماندگاری یادآور این حقیقت است که جادو همیشه در متن و تخیل آغاز می‌شود، نه در موسیقی و دکور.
