دنیای بازیهای ویدیویی در سالهای اخیر شاهد افزایش چشمگیر همکاری بین استودیوهای بازیسازی و سینما بوده است؛ پروژهی عظیم فیلم لایواکشن الدن رینگ (Elden Ring) از بارزترین نمونههای این روند بهشمار میرود. این فیلم که کارگردانی آن بر عهدهی الکس گارلند (Alex Garland)، خالق آثاری با رویکردی مدرن و تکنیکی به قصهگویی سینمایی، است، قصد دارد دنیای پررمزوراز و چالشبرانگیز فرامسافتور (FromSoftware) را به پردهی نقرهای بیاورد.
طبق خبر تازه، کیت کانر (Kate Conner)، بازیگری که پیشتر در پروژهی Warfare با گارلند همکاری داشته، در فیلم Elden Ring ایفای نقش خواهد کرد. این خبر از چند جهت برای جامعهی گیمرها و سینماگران حوزهی بازی اهمیت دارد: نخست آنکه توجه استودیوهای مطرح به بازیگرانی آشنا با فضای دیجیتال و جهانهای تعاملی، رو به گسترش است. کانر افزون بر تجربهی سینمایی، در بازیهایی چون A Plague Tale: Requiem، Xenoblade Chronicles 3 و Dreams سابقهی نقشآفرینی دارد؛ نکتهای که امکان انتقال حس بازی به زبان سینما را واقعگرایانهتر و قابل لمستر میکند.

گارلند در این پروژه با استودیوی مستقل و نوآور A24 همکاری میکند؛ استودیویی که به تولید آثار پیشرو و هنری شهرت دارد. ترکیب نگاه تکنیکی گارلند، فضای تیره و پُراسترس Warfare و جهان فلسفی و چندلایهی Elden Ring میتواند محصولی خلق کند در مرز بین سینمای هنری و تجاری، روایتی که نهتنها مخاطبان سینما، بلکه گیمرهای جدی را نیز جذب خواهد کرد.
از منظر اقتباس سینمایی، Elden Ring بهواسطهی سیستم مبارزات پیچیده، طراحی جهان باز و روایت غیرخطیاش، یکی از دشوارترین آثار برای انتقال به مدیوم سینما بهحساب میآید. بخشی از این چالش، حفظ اصالت بازی در کنار خلق لحظات سینمایی ملموس است؛ انتخاب بازیگرانی مانند کانر که با فرم بیانی بازیها آشنا هستند، گامی جدی در این مسیر است.
در حالی که پروژهی فیلم هنوز در مراحل اولیهی قرارداد و توسعه قرار دارد، همزمان بستهی توسعهای جدید بازی با نام Elden Ring: Nightreign نیز معرفی شده که توجه بسیاری را جلب کرده است. برخلاف نسخهی کلاسیک، Nightreign بر تجربهی چندنفره تمرکز دارد و در آن، مکانیزمهای مبارزهی گروهی پررنگتر شدهاند، تغییری که نهتنها در جذب مخاطب تازه مؤثر است، بلکه میتواند به همگرایی طبیعیتری بین تجربهی بازی و سینما منجر شود.
از دیدگاه جامعهی گیمرها، همکاری بین کیت کانر و الکس گارلند و پروژههای موازی Elden Ring نشان میدهد که صنعت بازی در نقطهی عطفی از پیوند روایتهای تعاملی و سینمایی ایستاده است. این روند میتواند محصولاتی خلق کند که ضمن وفاداری به جهان بازی، مخاطبی فراتر از گیمرها را هم هدف بگیرند. در نهایت، باید دید آیا تیم سازنده خواهد توانست جهان گسترده، تاریک و فلسفی فرامسافتور را با همان عمق و هویت منحصربهفرد، به زبان لایواکشن ترجمه کند یا خیر.
از دنیای فانتزی محبوبتون بیشتر بخونین: