توسط : استان ادوارد (Edward)، یک برنامه‌نویس بازی ویدیویی است که میان روزمرگی و ناامیدی شغلی گرفتار شده و در کمیک Masterminds #1، شروعی پرکشش و مرموز را رقم می‌زند. نویسنده، زک کپلن (Zach Kaplan)، با تلفیق واقعیت سخت دنیای برنامه‌نویسان بازی و پازل‌های پیچیده‌ای که مسیر زندگی قهرمان داستان را شکل می‌دهند، فضایی خلق کرده که از همان صفحات ابتدایی، مخاطب را درگیر تردید، کنجکاوی و هیجان می‌کند. این کمیک از همان ابتدا یک پرسش اساسی مطرح می‌کند: آیا خلاقیت و استعداد ادوارد می‌تواند او را از این چرخه خسته‌کننده بیرون بکشد یا جاه‌طلبی او بهای سنگینی در پی دارد؟
شخصیت ادوارد آن‌قدر واقعی و قابل لمس طراحی شده که هرکسی با تجربه‌ی خستگی شغلی و بی‌توجهی در محیط کار، می‌تواند خودش را در او ببیند. این حس هم‌ذات‌پنداری، نقطه‌ی قوت اصلی روایت است و باعث می‌شود درگیری‌های ذهنی، ناامیدی‌ها و امیدهای او کاملاً در دل خواننده جا بیفتد. همان‌طور که منتقدان اشاره کرده‌اند، این کمیک فقط درباره‌ی رمز و راز نیست؛ بلکه درباره‌ی فشار روانی انسان مدرن است که میان آرزو و واقعیت در نوسان است.
از لحظه‌ای که ادوارد با گروهی مرموز به نام Masterminds روبه‌رو می‌شود و درگیر پازل‌هایی می‌شود که ذهن و وجدانش را به چالش می‌کشند، ریتم داستان تندتر و پرتنش‌تر می‌شود. در همین نقطه است که ماجرا رنگ و بوی سریال‌هایی مثل Squid Game به خود می‌گیرد؛ جایی که بازی دیگر فقط بازی نیست، بلکه نبردی برای بقا و معناست.
در بخش طراحی، استیفن تامپسون (Stephen Thompson) با سبک خطی واقع‌گرایانه‌اش، موفق شده فشار، اضطراب و لحظات شکننده‌ی امید را به زیبایی روی صفحه منتقل کند. طراحی‌های او باعث می‌شود خواننده حس کند صحنه‌ها زنده‌اند و در حال تپیدن. تنها ایراد جزئی نسخه دیجیتال، استفاده از پنل‌های دوصفحه‌ای است که در نمایشگرهای کوچک ممکن است خواندن دیالوگ‌ها را سخت کند، ولی حتی این نکته هم از قدرت بصری و احساسی اثر کم نمی‌کند.
Masterminds #1 نه فقط برای طرفداران کمیک‌های معمایی و پرتنش، بلکه برای هرکسی که تجربه‌ی فشار کاری، خستگی ذهنی و تلاش برای معنا بخشیدن به شغلش را داشته، کاملاً قابل درکه. ترکیب زندگی واقعی صنعت بازی با دنیایی پر از معما، اخلاق، و خطر، این شماره را به شروعی قوی و امیدوارکننده برای یک سریال کمیکی تازه تبدیل کرده است.
