توسط : فرنچایز «جان ویک» طی سال‌های اخیر به استاندارد طلایی ژانر اکشن معاصر بدل شده است؛ سریالی که هریک از قسمت‌هایش با افزایش سطح استنت‌ها، اکشن‌های بدیع و دنیاسازی منسجم، توجه جهانیان را جلب کرده است. در همین راستا، «بالرینا» به‌عنوان اسپین‌آفی تازه و مستقل از این دنیا، به کارگردانی لن وایزمن و با محوریت بازی متحول‌کننده آنا د آرماس، ترکیبی بی‌نظیر از سبک بصری جذاب و روایتِ شخصیت‌محور فراهم آورده است.
در قلب فیلم، شاهد داستان “ایو ماکارو” هستیم؛ هنرمند باله‌ای که در شکلی غریب، به قاتلی تبدیل می‌شود و به دنبال انتقام خون پدرش است. انتخاب آنا د آرماس برای ایفای این نقش، نه‌تنها به بازی جدیدی در فضای اکشن انجامیده، بلکه فضا را برای روایت تازه‌ای در قالب یک زن کاراکترمحور باز کرده است. او که پیش‌تر در فیلم‌هایی چون «زمانی برای مردن نیست» درخشید، در «بالرینا» به اوج توانایی‌های بدنی و بازیگری خود رسیده است. فراز و فرودهای داستانی و تضادهای درونی شخصیت ایو، وجه انسانی جدیدی به دنیای جان ویک اضافه کرده‌اند که پیش‌تر کمتر به آن پرداخته شده بود.
مکانیک‌های اکشن در «بالرینا» کماکان رگه‌های سینمای استثنایی است که «جان ویک» در آن تخصص دارد؛ اما در این اسپین‌آف شاهد نوآوری‌های بارزی هستیم. به جای اتکا صرف به مهارت‌های تیراندازی و فنون مبارزه کلاسیک، ایو از اشیای روزمره به شکلی خلاقانه به عنوان سلاح استفاده می‌کند؛ کنترل از راه دور، بشقاب غذا، اسکیت روی یخ و به اوج آن، یک صحنه جذاب درگیری با شعله‌افکن، که نمونه منحصر به فردی از تلفیق استنت و طراحی صحنه محسوب می‌شود.
جایگاه جان ویک با بازی کوتاه اما تاثیرگذار کیانو ریوز در فیلم حفظ شده است؛ از دنیای زیرزمینی جنایی روسکا روما گرفته تا شخصیت منفی کلانتر که نماد تهدیدی تازه است، جهان «بالرینا» مضاف بر حفظ استحکام ژانر نوآر، سرشار از لایه های داستانی و سمبولیسم است. به طور مثال، نمادپردازی‌های مرتبط با باغ عدن و نام شخصیت ایو که معنایی قرآنی و رمزآلود دارد، فیلم را از صرف اکشن لوث‌شده، به اثر قابل تامل فکری تبدیل می‌کند.
لن وایزمن، کارگردان باسابقه‌ای که فیلم‌های اکشن نوآر متعددی مانند «Underworld» را در کارنامه خود دارد، در «بالرینا» محتوا و فرم را در آمیخته‌ای جذاب ارائه می‌دهد که توانسته سری «جان ویک» را به نسل جدیدی از مخاطبان عرضه کند. علاوه بر این، حضور بازیگران مکمل همچون آنجلیکا هیوستون، ایان مک‌شین، و لنس رددیک با اجرای گرم و شخصیت‌پردازی دقیق، باعث شده این اثر در عین فراروی مرزهای اکشن صرف، یک اثر داستانی قوی و قابل تحلیل نیز باشد.
از نظر ساختاری، «بالرینا» با ریتم تند، اکشن‌های متنوع و خلق صحنه‌های ماندگار، به خصوص در رزمی‌های تن‌به‌تن با آمیختگی رقص و کشمکش، سطح هنر سینمای اکشن را یک پله ارتقا داده است. نکته قابل توجه دیگر، روایت شخصیت زنی قدرتمند است که کنترل شرایط را در دست می‌گیرد؛ فارغ از کلیشه‌های ژانر اکشن مردانه، این فیلم به شکلی نو و قابل تحسین، به مسئله قدرت و استقلال زنانه می‌پردازد.
«بالرینا» نه تنها برای طرفداران پروپاقرص سری «جان ویک» جاذبه دارد بلکه برای علاقه‌مندان به اکشن معاصر و روایت‌های روان‌شناختی در عین حفظ هیجان، اثری ارزشمند است. فیلم ترکیبی استادانه از بازیگری دقیق، استنت‌های نفس‌گیر، طراحی صحنه خلاقانه و داستانی پرمغزست که توانسته کیفیت کلی سری را به طرز محسوسی ارتقا دهد.
اگرچه فیلم محدودیت سنی R دارد به دلیل خشونت شدید و زبان نامناسب، اما این امتیاز به فیلم اجازه داده تا بدون دلهره‌زدایی، تمام جذابیت‌های ژانر را به تصویر کشد. در نهایت، «بالرینا» نقطه عطفی در فرنچایز «جان ویک» است که با معرفی ایو به عنوان یک نماد جدید در دنیای قاتلان و انتقام، امیدها برای ادامه این جهان سینمایی را بیش از پیش زنده نگه می‌دارد.
